“เขาไม่มีแม้แต่ความสำนึก เรื่องนี้ผมคงยอมไม่ได้หรอกนะครับ ผมจะปกป้องพิมในแบบของผมเอง น้ำรินจะต้องไม่อายใครที่มีแม่เป็นพิม แล้วผมก็จะขอคุณแม่อีกอย่างนะครับ ผมจะจัดงานแต่งงานกับพิม เพื่อบอกให้ทุกคนรู้ว่าพิมคือภรรยาของผม ในเมื่อลือกันไปต่างๆ นาๆ วันแต่งงานผมก็จะบอกทุกอย่างที่ทุกคนสงสัยก็แล้วกัน เพื่อปกป้องผู้หญิงที่ผมรัก ผมหวังว่าคุณแม่จะเข้าใจนะครับ” ธีภพเอ่ยออกมาอย่างตัดสินใจ ท่านอาจจะเมตตาพริ้มเพรา และท่านก็น่าจะเต็มไปด้วยความรู้สึกผิด แต่สำหรับเขานั้นไม่มีทาง โอกาสมันมีสำหรับคนที่ควรจะได้รับเท่านั้น คนที่ไม่มีความสำนึกเลยอย่างพริ้มเพรา เขาก็ไม่มีโอกาสให้เธอหรอกนะ รับผลจากการกระทำของตัวเองให้ได้แล้วกัน
“แม่เห็นด้วยนะที่ลูกจะจัดงานแต่งงานกับหนูพิม เพื่อยกย่องและให้เกียรติหนูพิม แต่แม่ไม่เห็นด้วยหรอกนะที่ลูกจะทำลายหนูพริ้ม ยังไงแม่ก็ฝากให้ลูกเอาเรื่องนี้ไปคิดใหม่แล้วกันนะ บางอย่างเราไม่ต้อง
