“เพื่อจะบอกทุกคนให้รู้ว่าเธอคือภรรยาของฉัน เพราะฉะนั้นฉันกับคุณแม่เห็นตรงกันว่าจะจัดงานแต่งงานเพื่อเปิดตัวเธอในฐานะภรรยาของฉัน เพราะฉะนั้นเธอขัดฉันไม่ได้หรอก ตามหลักประชาธิปไตยแล้ว สองเสียงย่อมชนะเสียงเดียว และสองเสียงที่ว่านี่คือเสียงฉันกับคุณแม่ด้วยนะ ก็เอาสิ หรือว่าจะกล้าขัดคำสั่งคุณแม่ล่ะ” ธีภพเอ่ยอย่างเป็นต่อ แววตาที่เขามองมาที่เธอมันดูเหมือนว่าเขาจะชนะเธอไปแล้ว ก็ใช่น่ะแหล่ะ ชนะไปแล้วจริงๆ ใครจะไปกล้าปฏิเสธงานแต่งงานที่เขาจะจัดล่ะ ในเมื่อมันคือความต้องการของคุณพัชรี กับสามีของเธอมันไม่เท่าไหร่หรอก แต่กับมารดาของสามีนี่สิ ไม่รู้ทำไมเธอถึงอดเกร็งเวลาที่อยู่ใกล้ๆ ท่านไม่ได้ ทั้งที่ท่านก็ดีแสนดี ทั้งใจดีและมีเมตตากับเธอ เธอรู้ตัวว่าเธอโชคดีกว่าคนอื่นมาก ที่ไม่มีปัญหาแม่สามีกับลูกสะใภ้
“ตกลงกันเองสองคน ไม่ถามเจ้าสาวเลยนะคะ” ธารพิมลเอ่ยออกมาน้ำเสียงประชดประชันเล็กน้อย แน่นอนว่าธีภพนั้นรู้
