“อื้อ...” พิมพ์ดาวครางเสียงสั่นเมื่อถูกแยกขาพาดไปกับขอบอ่าง แก่นกายของอาหนุ่มกำลังบุกรุกเข้ามาในกายเธอเนิบช้า
“บางทีอาก็รู้สึกว่าตัวเองเป็นคนแก่ใจร้ายและก็หน้าเลือดชะมัด” เพลิงตะวันเสียบกายเข้าในร่างของเด็กสาว เขาแหงนใบหน้าแดงก่ำขึ้นร้องครางลั่นเพราะความเหนียวหนึบหนับที่โอบรัดเขาอยู่ทุกทิศทาง ยิ่งเป็นใต้น้ำยิ่งมีความฝืดมากกว่าเก่า
“บางทีหนูเองก็รู้สึกว่าเหมือนเด็กเห็นแก่ตัว เอาเปรียบอาเพลิง” เธอตอบรับเสียงสั่น มือบางเกาะเกี่ยวไหล่กว้างของอาหนุ่มเอาไว้ขณะน้ำในอ่างกระเพื่อมไหวตามแรงโยก
พิมพ์ดาวคิดว่าตัวเองก็เหมือนเด็กเห็นแก่ตัวเอาเปรียบเขา คิดจะดูดเงินจากเขาเยอะๆ แล้วเอาเงินที่เขาเคยให้ไปใช้หนี้เขาเอง ฟังดูแล้วมันร้ายกาจนักในความรู้สึก เพราะตั้งแต่เกิดมาเธอไม่เคยคิดจะเอาเปรียบใครแบบนี้มาก่อน
“เราคงไม่ต่างกันนัก อารู้ดี” เขาหมายถึงความต้องการโดยส่วนลึกจากหัวใจ
เพลิงตะวันลูบไล้เรือนร่าง
