47

1483 คำ

“บ้าสิแก หัวกะไดบ้านไม่แห้งเค้าใช้กับผู้หญิงไม่ใช่ผู้ชาย” วิชญ์ส่ายหน้าไปมากับคำพูดของเพื่อน กรวิกหัวเราะร่วนก่อนจะยักไหล่ “พิมพ์ดาวเป็นเด็กน่ารัก ฉันคิดว่าพราวต้องรักและเอ็นดูเหมือนแก” กีรติผ่านชีวิตครอบครัวมามากกว่าคนอื่น เขาจึงเข้าใจโลกมากกว่า เขามองว่าปัญหานี้มีทางแก้ไม่ยาก “ฉันจะบอกพราวเร็วๆ นี้แหละ พราวไม่เคยหวาดระแวงอะไรฉันเกี่ยวกับเรื่องผู้หญิงอาจเพราะว่าฉันไม่เคยสนใจใครจนออกนอกหน้ามานานแล้ว “แกรีบจัดการซะ พวกเราเอาใจช่วย แกเป็นคนฉลาด เรื่องนี้ไม่เหนือบ่ากว่าแรงแน่นอน” กีรติตบบ่าเพื่อนอีกครั้ง “นินทาอะไรกันจ๊ะหนุ่มๆ” เสียงของนิดาดังขึ้นพร้อมกับสาวๆ อีกสี่คน ก่อนที่ทั้งหมดจะนั่งลงใกล้ๆ หนุ่มทั้งห้า จิรดานั้นทรุดนั่งลงใกล้ๆ กับมารดาเมื่อเหลือที่ว่างเพียงที่เดียว แต่เป็นเก้าอี้ที่นั่งใกล้กับวิชญ์ ก่อนที่บทสนทนาจะดังขึ้นอีกต่อเนื่อง พิมพ์ดาวทำตัวเป็นผู้ฟังที่ดี นั่งอยู่ใกล้ๆ กับ

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม