48

1509 คำ

“แค่กๆๆ” เพลิงตะวันสำลักน้ำลายตัวเอง ยิ่งเห็นเด็กสาวมองตาแป๋วเหมือนอยากรู้คำตอบ “หลงตัวเอง” เขาแกล้งบ้าง เธอหน้างอกว่าเดิม แต่ยังออดอ้อนอยากรู้อยู่แบบนั้น นี่เป็นข้อดีของพิมพ์ดาว เธอไม่ค่อยซีเรียสกับอะไรได้นาน ความน่ารักสดใสของเธอทำให้เขาอดจะยิ้มตามเสียทุกครั้ง “แล้วอาเพลิงล่ะคะ หลงหนูดาวหรือเปล่า” “ไม่เห็นหลงเลย แต่... รักเลยต่างหาก” เขาก้มลงกระซิบ “อาเพลิงน่ะ” คราวนี้คนเขินอายทุบอกเขาปึกๆ แก้มแดงปลั่ง “แต่อาเพลิงคะ เรื่องอาภัทรกับอากร” เธอพยายามอธิบายว่าสองคนนั่นมาใกล้ชิดเธอเอง เธอไม่ได้อยากจะไปใกล้ชิดผู้ชายคนไหนเกินงาม “อารู้แล้ว สองคนนั้นจะแกล้งอา” “แกล้ง?” เธอทวนคำอย่างงุนงง “สองคนนั่นชอบแกล้งอาน่ะ แถมยังชอบแกล้งคนอื่น นิสัยไม่ดี หนูดาวต้องอย่าไปเข้าใกล้เลย” เขาสั่งกำชับ จริงๆ ภัทรศักดิ์กับกรวิกขี้เล่นตามประสา แม้จะเจ้าชู้แต่ไม่ยุ่งกับผู้หญิงของเพื่อน แต่ด้วยความที่เขาหวง จึงสั

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม