16

1500 คำ

“กินเยอะๆ นะ เมื่อคืนเสียพลังงานไปมากไม่ใช่เหรอ” เพลิงตะวันเบี่ยงประเด็นให้เธอคลายจากอารมณ์อาวรณ์และเศร้าสร้อยใจ กลับกลายเป็นหน้าแดงจัดขึ้นมาในทันที พิมพ์ดาวก้มหน้างุด เธอรีบจัดการกับอาหารตรงหน้า โดยไม่รู้ว่ามีสายตาคู่คมกำลังนั่งมองด้วยความห่วงใยอยู่ไม่ห่าง “เดี๋ยวหนูเก็บเองค่ะ ให้หนูทำอะไรบ้างนะคะ” พิมพ์ดาวรีบกุลีกุจอบอกเพื่อจะจัดการเก็บจานชามไปล้าง ทั้งๆ ที่เพลิงตะวันยังไม่ได้ทำอะไรเลยด้วยซ้ำ เขาไม่ได้ว่าอะไร แต่เดินตามเธอเข้ามาในครัวด้วย “อุ๊ย! อาเพลิง” พิมพ์ดาวอุทานเมื่อเขายืนทาบมาทางด้านหลัง “อาอยากกินของหวานตบท้ายจังเลยหนูดาว ได้ไหมครับ” “ของหวานเหรอคะ อาอยากกินอะไรคะ” เธอรีบถามเอาใจ แต่ยังคิดไม่ออกว่าจะทำอะไรให้เขากินได้บ้าง เพราะเธอทำอะไรไม่เป็นเลยจริงๆ เขาเองก็ไม่ได้จ้างแม่บ้านมายุ่งวุ่นวายในบ้าน มีเพียงพนักงานทำความสะอาดที่เขาจะจ้างมาทำเป็นครั้งคราว เพลิงตะวันชอบความเป็นส

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม