ปัง ปัง ปัง.. เสียงตบประตูไม่เบานักทำให้กรรณิกาสะดุ้งเฮือก
“ไม่ๆๆ ฉันไม่ได้ทำ” นางรีบถลาไปหยิบมีดขึ้นมาถือเอาไว้ ตาขวางมองรอบกายอย่างระแวดระวัง
กรรณิกาถอยร่น ส่ายหน้าไปมาอย่างเสียสติ ยิ่งคิดถึงสิ่งที่ตัวเองทำ มันร้ายแรงนัก ทั้งศพ ทั้งเลือด ภาพเด็กสาวที่นอนอยู่บนเตียง ภาพของกมุทที่ประสบอุบัติเหตุ ทุกอย่างตีวุ่นเข้ามาในหัว
โครม!!! เสียงเปิดประตูดังขึ้นพร้อมๆ กับการได้สติของพิมพ์ดาว เพราะยานอนหลับไม่ใช่ชนิดรุนแรง ทันทีที่เห็นภาพตรงหน้า เด็กสาวก็กรีดร้องด้วยความหวาดกลัวในทันที
กรี๊ดด!!!!
“หนูดาว” ร่างของเพลิงตะวันถลาเข้ามากอดรัดร่างเล็กเอาไว้
พิมพ์ดาวตัวสั่นเทาโผเข้ากอดอาหนุ่มแนบอก เธอไม่กล้ามองอะไรอีกเลย ภาพมันสยดสยองเกินกว่าจะรับไหว
“อย่าเข้ามานะ ฉันบอกว่าอย่าเข้ามา” เพราะเสียงของกรรณิกาทำให้พิมพ์ดาวต้องหันไปมองจนได้ ภาพของมารดาเลี้ยงที่ถือมีดอยู่ในมือ แถมยังแกว่งไปมาดูหวาดเสียวยิ่ง
