“พราวอยากเป็นเลขาของคุณอาค่ะ”
“เลขาเหรอ? แต่ขจรศักดิ์...”
“เลขาฝ่ายซ้ายไงคะ คุณขจรศักดิ์เป็นเลขาฝ่ายขวา ส่วนพราวเป็นเลขาฝ่ายซ้าย ให้พราวคอยช่วยงานเอกสาร หรืองานเกี่ยวกับติดต่อต่างประเทศก็ได้ค่ะ พราวจะได้ใช้ภาษาที่ร่ำเรียนมาไงคะ”
“จริงสิ พราวเก่งทั้งภาษาอังกฤษและภาษาฝรั่งเศสนี่นา งั้นจะมาลองทำดูก็ได้ เดี๋ยวอาจะคุยกับขจรศักดิ์ดู”
“เย้...ขอบคุณค่ะคุณอา พราวสัญญาว่าจะทำงานให้ดีที่สุดให้สมกับที่คุณอาไว้วางใจนะคะ งั้นวันหยุดนี้พราวขออนุญาตออกไปซื้อเสื้อผ้าที่ห้างในเมืองนะคะ”
“จะไปกับใคร” เสียงแข็งขึ้นมาเลย
“ไปกับใครดีน๊า...เดี๋ยวพราวดูก่อนว่าเพื่อนคนไหนว่างบ้าง”
“เอางี้แล้วกัน เดี๋ยวอาพาไปเอง”
“หืม...คุณอากลัวพราวจะเหลวไหลหรือคะ”
“เปล่า อาเชื่อใจพราวอยู่แล้ว แต่อาอยากพาไปเอง จะได้ช่วยพราวเลือกเสื้อผ้าด้วยไง ดีไม่ดี บางทีอาจพาไปกินของอร่อย แล้วก็พาไปเที่ยวต่อ”
“หูย ดีจังค่ะ งั้นให้คุณ
