“เราคงคิดถึงคุณอามากไป ถึงได้ฝันว่าแต่งงานกัน” เธอฝันว่าได้เข้าห้องหอกับคุณอาอย่างมีความสุข เธอโดนคุณอาจูบหอมจนหนำใจ แล้วก็...ร่วมรักกันอย่างดุเด็ดเผ็ดร้อนจนเธอเผลอหลั่งความสุขออกมาจริงๆ “เอ้อ...เปียกหมดเลย...นี่เรารู้สึกแบบนี้กับคุณอาตั้งแต่ตอนไหนนะ” เธอพยายามนึกให้ออก แต่ก็นึกไม่ออก มันอาจเป็นความซึมลึกทีละน้อย ๆ ก็เป็นได้ “เรา...รักคุณอาจัง...อยากให้คุณอากอดจูบแล้วทำอะไรต่อมิอะไรเหมือนในฝันจังเลย...แต่มันจะมีวันนั้นมั้ยนะ คุณอาคงไม่ชอบเด็กกะโปโลอย่างเราหรอก คงจะชอบหุ่นสะบึมเหมือนพวกยัยนุชนารถ ยัยมารตีเสียงแปดหลอดที่ชอบใส่ชุดโป๊อวดเต้ามายั่ว หรือไม่ก็คงชอบแบบคุณหนูวารีผู้ดัจริต แสร้งทำเป็นผู้ดีต่อหน้าผู้ชาย แต่พอลับหลังแล้วกลับร้ายแสนร้าย!!!” วินาทีนั้นเอง อยู่ ๆ เสียงเคาะประตูห้องของเธอก็ดังขึ้นในความมืดสลัวและเย็นฉ่ำของอุณหภูมิห้องประมาณยี่สิบองศา เธอตกใจและแปลกใจมากที่มีคนมาเคาะ