“คุณพิไล! อย่าทำอย่างนี้เลยนะคะ! ถ้าคุณอารู้เข้า คุณพิไลต้องลำบากแน่”
“นี่แกคิดจะขู่ฉันเหรอ!”
“ตบมั้ยคะคุณแม่ เอาให้หน้ามันช้ำ เอาให้ตัวมันบอบจนคลานแทบไม่ไหว”
“อย่าเลย เสียมือเปล่าๆ ไว้ให้ไอ้เมฆมันจัดการให้หนำเลยดีกว่า” แล้วหญิงวัยกลางคนก็หันไปสั่งงานลูกน้องตัวใหญ่ที่รอทำตามคำสั่งนายอย่างไม่บิดพลิ้ว “ไอ้เมฆ! แกเอามันทำเมียเสียให้หนำใจ ถ่ายคลิปมันไว้ด้วย กักตัวไว้สักสามวันแล้วค่อยปล่อยกลับไปที่ไร่!”
พราวนภาถึงกับอึ้งไปเลย เพราะไม่คิดว่าสองแม่ลูกจะจิตใจเลวทรามถึงขนาดคิดแผนอัปรีย์แบบนี้ขึ้นมาได้
“คุณพิไล! ทำไมต้องทำถึงขนาดนี้คะ!”
“เพราะฉันเกลียดแกไง!! ฉันเกลียดแกจนกินไม่ได้นอนไม่หลับ โดยเฉพาะเวลาเห็นแกสวยวันสวยคืนอย่างกับเจ้าหญิงในนิยาย เวลาที่เห็นแกเรียนได้ที่หนึ่งของห้อง แต่ลูกสาวฉันกลับอยู่ห้องบ๊วย เวลาที่แกได้รับความรักอย่างมากมายจากผู้คนทั้งหญิงชาย หรือแม้แต่กับคุณสิงห์ ที่ดูแลแก
