ขาดคำนั้น พ่อเลี้ยงสิงหรัตน์ที่สละทิ้งซึ่งความถูกต้องทั้งหมดทั้งมวลก็เลี้ยวรถเข้าข้างทางแล้วจอดสนิท เขาทนมามากพอแล้ว มันคงถึงเวลาทำตามใจปรารถนาเสียที เขาจึงคว้าร่างเกือบเปลือยของเด็กสาวมากอดแน่นด้วยความรัก
“อือ...”
“พราวจ๋า...อารักพราวเหลือเกิน”
“คุณอา...” เจ้าหล่อนทั้งตกใจและดีใจระคนกัน เมื่อพ่อเลี้ยงสิงหรัตน์ยอมเปิดเปลือยความรู้สึกออกมาในเวลาที่เธอกำลังลำบากจนแทบทานทนไม่ไหว เธอกอดตอบกายอุ่นของชายหนุ่มรุ่นใหญ่ ซึ่งมีอายุห่างจากเธอเกือบยี่สิบห้าปี ด้วยความรู้สึกรักใคร่เสน่หาจนล้นอก
“พราวจ๋า พราวของอา” อ้อมกอดแข็งแกร่งทำให้เธอรู้สึกอบอุ่นและปลอดภัยเสมอมา ครั้งนี้ก็เช่นกัน...
“คุณอาขา...”
สองร่างกอดเกี่ยวกันแนบแน่น ต่างลูบไล้เรือนกายของกันและกันอย่างโหยหา ก่อนหนุ่มใหญ่จะทานทนไม่ไหว ประกบปากจูบหลานสาวคนสวยอย่างดูดดื่ม
“อ่า...” ริมฝีปากร้อนบดจูบอย่างนุ่มนวลอ่อนหวาน แล้วขยี้อย่างรุน
