กระทั่งรถจอดหน้าบ้านพักหลังหนึ่งซึ่งตั้งอยู่บนเขาสูงภายในปางไม้เก่าแห่งหนึ่ง เขาหยุดรถหน้าบ้านหลังนั้น แต่ยังไม่ได้ดับเครื่องยนต์ เพราะอยากพูดคุยกับเจ้าหล่อนเสียก่อนจะแยกย้ายกันในคืนนี้
“อาจะจับคนร้ายให้ได้ อาหมายถึงคนที่คิดแผนการเลวๆนี้ อาจะจับให้หมด แต่พราวต้องร่วมมือกับอา”
“ยังไงคะ”
“อาจะซ่อนพราวไว้ในบ้านหลังนี้ก่อน ห้ามพราวออกไปไหนเด็ดขาดในช่วงนี้ ทำให้พวกนั้นตายใจคิดว่าแผนการสำเร็จเรียบร้อยดี จากนั้นอาจะทำให้พวกมันต้องจำนนด้วยหลักฐาน”
“กี่วันคะคุณอา...” กี่วันที่เขาจะทิ้งเธอไว้ในป่าแห่งนี้ “ที่คุณอาจะซ่อนพราวเอาไว้ในบ้านร้างหลังนี้”
เธอถามเสียงเรียบ แต่มีแววโกรธเคืองเล็ก ๆ ในน้ำเสียงจนเขาสัมผัสได้
“อย่างน้อยก็ 3 วัน ตามแผนการแรกของพวกมัน ที่ต้องการให้พราวหายไปจากไร่”
“ก็ได้ค่ะ พราวเองก็อยากจะรู้เหมือนกันว่าคุณพิไลกับคุณพี่เพ็ญจะทำยังไงกับพราวต่อ...อ้อ...ยังมีคุณหนูวารีสุดสวย
