“อ่า...ค่อยยังชั่ว” เขาพูดพร้อมกับยื่นปลายจมูกแตะปลายจมูกรั้นของเธอแล้วขยี้อย่างน่ารัก “เพราะหนูพราวของอาจะต้องเรียนปริญญาตรีให้จบเสียก่อน ถึงจะมีแฟนได้ อย่าลืมข้อนี้เชียวล่ะ”
สาวน้อยหัวเราะขัน “ไม่ลืมหรอกค่ะ ว่าคุณอาของพราวขี้หวงแล้วก็ขี้หึงขนาดไหน กลัวพราวจะมีแฟนใช่มั้ยคะ ก็เลยออกกฎอย่างนั้น กะจะเก็บไว้กินเองล่ะสิ”
เขาถึงกับหัวเราะ ก้มลงหอมแก้มสาวฟอดใหญ่ “ก็หนูพราวของอาสวยขนาดนี้ อาก็ต้องหวงเป็นธรรมดาสิคะ ทีหนูพราวยังหวงอา ไม่ชอบพวกผู้หญิงที่เข้ามาเกาะแกะอาเลยสักคน เราสองคนก็คงไม่ต่างกันหรอกมั้ง”
“มั้ง...คะ” รอยยิ้มอบอุ่นของชายหนุ่มผู้เป็นที่รัก ทำให้เธอเชื่อใจและมั่นใจว่าเขาคือตัวจริงของเธออย่างแน่นอน แม้อายุจะห่างกันเกือบยี่สิบห้าปี ก็คงไม่เป็นอุปสรรคอะไร หากหัวใจสองดวงผูกเกี่ยวไว้ด้วยรักแท้อย่างแน่นหนา
“งั้นขอมีความสุขอีกสักครั้งก่อนอาบน้ำ ได้มั้ยครับคนดีของอา...ฮึ?” อ้อนเสียขนาด
