ตอนที่ 37

1203 คำ

“พี่กระต่ายว่าอะไรนะคะ” ที่จริงหนูจ๋าได้ยินเต็มสองหู เพียงแต่เธออยากได้ยินอีกครั้งให้แน่ใจว่า ที่เขาพูดมานั้นไม่ได้พูดมาเพราะต้องการให้หายงอน “พี่บอกว่า พี่รักหนู” เพชรนิลพูดยิ้มๆ เขาปรายตามองเธอแวบหนึ่ง ก่อนจะหันกลับไปตั้งใจขับรถเหมือนเดิม คำบอกรักเต็มสองหูทำให้หัวใจดวงน้อยเต้นรัวเร็ว ใบหน้าเนียนใสแดงก่ำ แดงไปถึงใบหู คนเพิ่งบอกรักสาวไปเหลือบมองแล้วยิ้มเอ็นดู ก็น่ารัก น่าฟัดขนาดนี้ใครจะอดใจไหว เขาคิดว่า เขาตกหลุมรักเธอเข้าอย่างจังแล้วล่ะ “ขี้แกล้งตลอดเลย” หนูจ๋าอุบอิบว่าแล้วขยับตัวนั่งตรง หญิงสาวเม้มปาก ปรายตามองเขาเป็นระยะ “ชอบว่าพี่แกล้งดีนัก เดี๋ยวก็แกล้งจริงๆซะหรอก” กระต่ายน้อยขู่สาว “นี่ยังไม่เรียกว่าแกล้งอีกหรือคะ” หนูจ๋าว่างอนๆ “ยังครับ เพราะถ้าพี่แกล้ง พี่ไม่แกล้งแบบเด็กๆหรอก พี่จะแกล้งแบบผู้ใหญ่แกล้งกัน” ตาคมปลาบเหลียวมองเธอแวบหนึ่ง เป็นช่วงเวลาที่หนูจ๋าหันไปมองเขาพอดี ห

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม