“หนูจ๋าจ๊ะ วันนี้ญาติทางฝั่งของกระต่าย เขามาแสดงความรับผิดชอบต่อสิ่งที่เกิดขึ้นกับหนู แม่กับพ่อ คุณตา คุณยายตัดสินใจเรื่องนี้แทนหนูไม่ได้ เพราะนี่คือชีวิตในอนาคตของหนู หนูจ๋าจะว่าอย่างไร ต้องการให้พี่เขารับผิดชอบไหม” แม่ปันปันเอ่ยถามลูกสาวด้วยน้ำเสียงอ่อนโยน
หนูจ๋ายิ้มให้แม่จ๋าของเธอ ก่อนหันมาบอกสิ่งที่เธอคิดไว้ก่อนหน้านี้ให้ทุกคนได้รับทราบพร้อมกันด้วยน้ำเสียงเด็ดเดี่ยวทว่ากังวานหวาน
"ถึงหนูยังไม่บรรลุนิติภาวะ แต่หนูก็โตพอที่จะรู้ว่าอะไรควรไม่ควรแล้ว แต่หนูกลับไม่มีความยับยั้งชั่งใจ ปล่อยให้อารมณ์อยู่เหนือเหตุผล หากหนูเตือนสติและห้ามพี่กระต่ายจริงจังกว่านี้ เรื่องแบบนั้นก็คงไม่เกิดขึ้น ดังนั้นถ้าจะต้องมีการการรับผิดชอบ หนูก็ต้องผิดชอบสิ่งที่เกิดขึ้นด้วยค่ะ หนูขอรับผิดชอบพี่กระต่ายเองค่ะ"
ครอบครัวของเพชรนิลกลับกันไปหมดแล้ว ในห้องรับแขกจึงเหลือเพียงครอบครัวของหนูจ๋า ทุกคนเดินออกไปส่งแขกแล
