เขาปฏิเสธเสียงพร่าและจูบเธอครั้งแล้วครั้งเล่าอย่างที่ก็ไม่เข้าใจตัวเองว่าทำไมถึงได้เกิดความรู้สึกรุนแรงกว่าครั้งแรกที่ได้พบหญิงสาวชาวไทยผู้มีใบหน้าสวยหมดจดและเต็มไปด้วยความงดงามเบ่งบานสะพรั่งราวกับดอกกุหลาบแรกแย้มกลางแดดยามเช้า
“ดอม” รสิกาเตือนเขาขณะแตะปลายนิ้วที่ริมฝีปากหยักหนาเบา ๆ เห็นได้ชัดว่าดวงตาสีสนิมเหล็กของเขาอาบด้วยความปรารถนาที่ล้นปรี่ขึ้นมาเหมือนพวยระเบิดนิวเคลียร์
“ไหนว่าคุณอยากจะฆ่าฉันนี่ไม่ใช่หรือคะ?”
“ผมจะไม่คุยกับคุณเรื่องนั้นในตอนนี้ โรส”
“ถ้าอย่างนั้นคุณคงจะฆ่าฉันหลังจากนี้”
“ผมจะฆ่าคุณ โรส...แต่ด้วยวิธีการนี้”
“อะไรคะ?”
แทนคำตอบดอมมินิคก็ถอดแจ็คเก็ตของเขาออกไปพร้อม ๆ กับเสื้อยืดตัวในเผยให้เห็นมัดกล้ามบนหน้าอกและลอนหน้าท้องตึงแน่น ผิวของเขาเป็นสีแทนเหมือนเหล็กกล้า ดูกร้าวแกร่ง สมบูรณ์แบบ รสิกาขนลุกชันเมื่อเห็นไรขนสีน้ำตาลทองวางตัวเป็นแนวลงไปตามร่องของกล้ามเนื้อช่ว
