“คุณทวดขา อาปลาวาฬมาค่ะ” เสียงของ ญาณิณ พรลภัส วัย 7 ขวบ ลูกสาวของ ปุณณ์ ปุณณภพ กับ นาว สาริศา (จากเรื่อง เผด็จรัก คุณแม่จำเป็น) บอกคนเป็นทวดด้วยความดีใจ
“ใครมานะพาย” แทนไทละสายตาจากหนังสือที่กำลังอ่าน ได้ยินไม่ถนัดว่าเหลนพูดถึงใคร
“หลานชายคนเล็กมาหาค่ะ” พรพระพายบอกคนเป็นสามี เมื่อเห็นใบหน้าหล่อเหลาของหลานชายคนเล็ก ยิ้มอบอุ่นรอคอยหลานเข้ามาใกล้
“คงไม่ได้กลับภูเก็ต” ทุกครั้งที่ลูก หลาน เหลน มาเยี่ยมเยียน แทนไทกับพรพระพายก็ยิ้มปลื้มปริ่มมีความสุข
“สวัสดีครับคุณปู่คุณย่า” อคิราห์ในชุดเสื้อเชิ้ตแขนยาวสีกรมท่าที่ถูกพับถลกขึ้นไปถึงข้อศอกกับกางเกงสแล็กสีดำ ทักทายปู่กับย่า
“แต่งตัวแบบนี้เข้าไปที่โรงแรมมาสินะ”
“มีงานต้องจัดการนิดหน่อยครับคุณย่า”
“อย่าคร่ำเคร่งจนลืมสร้างความสุขให้ตัวเองนะลูก” แทนไทไม่อยากให้หลานคร่ำเคร่งกับงานและการเรียนมากเกินไป จนละเลยความสุขในชีวิต
“ครับคุณปู่ แล้วคนอ
