“พี่พริก” ขวัญพิชชาค่อยๆ คลานไปบนเตียง แล้วล้มตัวนอนหนุนตักพี่สาวที่นั่งพิงหัวเตียงอยู่ก่อน เกือบสองปีแล้วที่เธอมาอยู่กับพี่สาวคนนี้ เพราะคอนโดมิเนียมอยู่ใกล้มหาวิทยาลัย สะดวกเดินทาง ไม่ต้องตื่นแต่เช้า จากที่สนิทกันอยู่แล้วก็ยิ่งสนิทกันมากขึ้น พูดคุยปรึกษากันได้ทุกเรื่อง
“หืม?” พริมาวางโทรศัพท์ ตั้งใจฟังเรื่องที่น้องสาวจะพูด
“พี่พริกโกรธผิงไหม”
“พี่จะโกรธขนมผิงเรื่องอะไร”
“ก็ที่ผิงคุยกับพี่ต่อไง”
“พี่จะโกรธขนมผิงทำไม ถ้าขนมผิงจะชอบพี่ต่อ พี่ก็ต้องยินดีด้วยสิ พี่ต่อเป็นพี่ชายมดก็ทำให้มั่นใจได้ว่าพี่ต่อเป็นผู้ชายที่ดีคนหนึ่ง แล้วยังชอบพี่ต่ออยู่หรือเปล่า”
“ผิงก็ไม่รู้”
“อ้าว ทำไมเป็นงี้ล่ะ”
“น้องมอลลี่ทำหูอื้อ ตาลาย”
“ขนมผิงเอ้ย”
“เมื่อก่อนเห็นเพื่อนมีแฟนกันก็เลยอยากมีบ้าง ถ้าได้เป็นแฟนพี่ต่อเพื่อนๆ ต้องอิจฉาแน่ เพราะพี่ต่อหล่อมาก ถึงจะดุไปหน่อยแต่ก็เท่โดนใจ วันนี้ก็ดุผิง แต่ก็ใจ
