“ตกลงเราเป็นแฟนกันแล้วนะ” ไตรทศทึกทักเอาเองหลังจากขวัญชีวาทำแผลให้เสร็จ
“ยัง”
“ทำไมอ่า” ใบหน้าหล่อเหลาที่เต็มไปด้วยรอยฟกช้ำซบกับหน้าอกอวบใหญ่
“จะเนียนเกินไปแล้วนะ” มือเรียวดันใบหน้าของคนฉวยโอกาสออกห่าง
“แล้วเมื่อไรคุณจะยอมเป็นแฟนผม”
“ขอดูพฤติกรรมก่อน”
“ผมจะเป็นเด็กดีของคุณเลย สัญญา” ไตรทศยื่นนิ้วก้อยไปให้คนตรงหน้า
“ไม่ต้องสัญญา ทำให้เห็นก็พอ ฉันเพิ่งผ่านการนอกใจมา จะให้ไว้ใจง่ายๆ เลยคงไม่ใช่ แล้วประวัตินายก็โชกโชนเหลือเกิน ได้ตรวจโรคบ้างไหมก็ไม่รู้ เลือดบวกหรือเปล่า” ขวัญชีวาปัดมือของอีกฝ่ายออก เธอไม่ได้ต้องการคำมั่นสัญญา แต่ต้องการความมั่นใจว่าเขาจะเปลี่ยนตัวเอง และรักเธอแค่คนเดียว
“ผมเพิ่งออกจากโรงพยาบาล ถ้าเลือดบวกหมอก็ต้องบอกแล้วสิ แล้วผมก็ไม่เคยสดกับใครด้วย”
“ยังดีที่มีสามัญสำนึกรู้จักป้องกัน ถ้าไม่ป้องกันป่านนี้คงมีลูกเป็นโขยง”
“ผมไม่เคยคิดอยากมีลูก”
“เหมือนฉันเลย ไม่อย
