“เพิ่มน้ำหนักกันน่าดู” พริมาอิ่มอกอิ่มใจที่เห็นหนึ่งนภากับหนึ่งวารีรับประทานอาหารอาหารที่เธอทำอย่างเอร็ดอร่อย กับเมนูข้าวต้มทะเลแห้ง แกงจืดหมูสับใส่สาหร่าย แพนเค้กนุ่มๆ ฟูๆ รับประทานกับเนย แยม ซอสต่างๆ ผลไม้สด และวิปครีม นี่ละความสุขของการทำอาหาร
“ก็กินปกติแบบนี้ทุกวันนะ” ไม่มีวันไหนที่อคิราห์จะเห็นหลานสาวรับประทานอาหารน้อยนิด
“ถ้ากินแบบนี้ทุกวันทำไมมารินกับมิราน้ำหนักลดตั้งสองโล”
“อาจจะเป็นเพราะทำงาน” อคิราห์ครุ่นคิดหาสาเหตุที่ทำให้หลานน้ำหนักลด ทั้งที่กินเก่ง และเสียงของหลานสาวก็ตอกย้ำถึงสาเหตุที่เขาคิด
“น้าปลาวางให้มิยาทำงางหยอดเยย” เสียงของหนึ่งวารีเหมือนฟ้องน้าพริก มากกว่าจะบอกถึงสาเหตุที่น้ำหนักลด เช่นเดียวกับหนึ่งนภา
“น้าพริกไม่อยู่ น้าปลาวางทำแต่งาง มายิงก็ต้องทำงางด้วย”
“ไม่ไปโยงเยียงก็ต้องทำงาง น้าปลาวางบอกงี้”
“น้าปลาวางเช็งเอกฉาง เช็งเฉดให้มายิงเอาไปให้ยุงเยขาหยอดเยย
