“คลั่งรักแหละ” กวินธิดาเท้าคางมองไตรทศแสดงความรักต่อขวัญชีวา ที่ตัวติดกันชนิดไม่มีใครสามารถแทรกระหว่างทั้งคู่ได้
“ไม่ต้องว่าคนอื่น จะเอามือออกไปจากอาโคยกี่โมงมิทราบยัยชะนีโรคจิต” ภาคภูมิทำหน้าเอือมระอาเจ้าของมือที่ลูบๆ คลำๆ ส่วนคึกคักแบบเนียนๆ
“จับนิดจับหน่อยทำเป็นหวง” กวินธิดาชักสีหน้าใส่อย่างคนถูกขัดใจ แต่ก็ยังไม่ยอมเอามือออก มิหนำซ้ำยังจงใจเพิ่มแรงบีบเค้น จากนุ่มนิ่มก็เริ่มขยายขนาดสู้มือ
“ไม่ได้หวง แต่อาโคยแข็ง” ตั้งแต่ได้ลิ้มลองกายสาว ภาคภูมิรู้สึกว่าร่างกายตอบสนองไวเพียงได้รับสัมผัสวาบหวิว ไม่คิดว่าตัวเองจะติดใจและหลงใหลถึงเพียงนี้ แล้วกวินธิดาขยันยั่วยวนทุกวี่วัน
“อาโคยแข็งเป็งไง ขอมายิงดูมั่ง”
“มิยาอยากเห็งอาโคยแข็งมั่ง”
“มาริน มิรา ไปทำอะไรตรงนั้นคะ” กวินธิดารีบเอามือออกจากส่วนกลางกายของภาคภูมิ ตกใจที่สองเด็กหญิงตัวน้อยโผล่ออกมาจากใต้โต๊ะ
“เป็งถาปะนิก ตาหยับเมกเจ๋งมากเยย”
