2

1148 คำ
“มองอะไรของมึงวะ” คราวนี้ราเชนเริ่มรู้สึกผิดสังเกต เขาหันไปมองตามสายตาของเพื่อน ก่อนจะเห็นว่าธนากำลังจับจ้องสาวน้อยคนหนึ่งอยู่ เธอมีใบหน้าและรูปร่างที่โดดเด่นจนราเชนเองก็ต้องหยุดชะงักไปครู่หนึ่ง ไม่ใช่แค่เพราะเธอสวยและน่ารักเตะตาเท่านั้น แต่เธอกลับคล้ายกับผู้หญิงคนหนึ่ง...ไม่คล้ายละ เมื่อเพ่งอีกครั้ง ใช่เลย...ผู้หญิงคนที่เขาโกรธและเกลียดที่สุดในชีวิต! “นีล!…” ราเชนพูดออกมาเสียงเบาแผ่ว หัวใจของชายหนุ่มเต้นรัวด้วยความรู้สึกที่หลากหลาย เธออยู่ตรงหน้าเขาแล้วจริงๆ สินะ! “น่ารักเนอะ เธอคงเป็นคนตรงๆ ตรงไหนก็น่ารัก คนอะไรแค่กินไอศกรีมยังน่ารักขนาดนี้ กูอยากเป็นไอศกรีมให้เธอกิน มึงว่าเธอจะมีแฟนยังวะ ถ้ากูเข้าไปขอไลน์มึงว่าเธอจะยอมให้ไหม” ธนาพูดเพ้อๆ พร้อมกับมองหญิงสาวอย่างไม่คลาดสายตา แต่ทันใดนั้นหญิงสาวก็ลุกขึ้นพร้อมกับเตรียมตัวจะออกจากร้านไอศกรีมพอดี “เดี๋ยวกูมา” ราเชนตัดสินใจรีบลุกขึ้นจะเดินตามคนน่ารักของเพื่อนไป เขาไม่รู้เหมือนกันว่าทำไมตนเองถึงทำเช่นนั้น ทั้งที่ความจริงเธอคือผู้หญิงที่เขาพยายามหนีมาตลอด แต่แล้วเมื่อต้องกลับมาพบกันอีกครั้งเขากลับเลือกที่จะเป็นฝ่ายเข้าไปหาเธอ “เฮ้ย ไปไหนวะไอ้เชน” ธนาร้องเรียกเพื่อนแต่ก็ไม่ทัน เพราะราเชนรีบวิ่งออกไปโดยที่เขาเองก็อดสงสัยไม่ได้ว่าเกิดอะไรขึ้น “ร้อน อยากแดกไอติมมั้ง” ราเชนพูดจบก็วิ่งออกไป พยายามมองหาคนคุ้นเคยที่ทำให้หัวใจเขาแสบๆ คันๆ คนนั้น แต่หาเท่าไรก็หาไม่เจอ ทั้งที่เขาช้ากว่าเธอเพียงไม่กี่ก้าวเท่านั้น ถึงอย่างนั้นชายหนุ่มก็ไม่ย่อท้อ เขาพยายามมองหาเธอในทุกช็อปสินค้าที่คาดว่าหญิงสาวจะเข้าไปดู จนถึงตอนนี้ก็ยังไม่รู้ว่าทำไมตนเองถึงต้องอยากเจอเธอมากมายขนาดนี้ แค่เพียงได้เห็นใบหน้าที่เขาหวนคิดถึงทุกค่ำคืนมันก็ทำให้เขาขาดการควบคุมตนเองจนต้องรีบวิ่งตามเธอมาเช่นนี้…เธอไม่เปลี่ยนไปเลย แม้เวลาจะผ่านไปนานแค่ไหน ‘นิชาดา’ ก็ยังเป็นผู้หญิงที่ดึงดูดเขาได้เพียงแค่วินาทีเดียวที่พบเจอ “นีล!” ราเชนรีบปรี่เข้าไปหาหญิงสาวคนหนึ่งที่กำลังทำท่าจะเข้าไปในห้องลองเสื้อผ้าสำหรับสตรี สติตอนนั้นของเขาแทบไม่ทันได้คิดถึงเรื่องความเหมาะสมว่าคนอย่างเขาจำเป็นต้องมาวิ่งตาม ‘ก็แค่...ผู้หญิงธรรมดาๆ คนหนึ่ง’ แต่เท้าเจ้ากรรมมันไปคนละทางกับความคิด มันพาเขารีบวิ่งเข้าไปหาหญิงสาวโดยไม่สนสายตาของคนรอบข้างก่อนที่จะจับแขนเรียวของหญิงสาวเอาไว้แน่น “นีล…จะไปไหน คุยกันก่อน” ราเชนเรียกหญิงสาวอีกครั้ง และทันทีที่เธอหันหน้ากลับมาก็ทำให้ราเชนถึงกับนิ่งไปครู่หนึ่งด้วยความตกใจ เขาทักคนผิด! “เป็นอะไรของคุณ มาจับแขนคนอื่นไว้ทำไม” หญิงสาวแปลกหน้าร้องออกมาด้วยความตกใจ แต่เมื่อเห็นใบหน้าที่แสนดูดีของราเชนก็ต้องนิ่งไปทันที พร้อมยิ้มเขิน อยากให้เขาจับไม่ปล่อย “เอ่อ ขอโทษครับ พอดีผมทักคนผิด” ราเชนรีบปล่อยแขนผู้หญิงคนนั้นที่เริ่มยิ้มหวานส่งให้เขาอย่างรวดเร็ว พลางได้สติกลับมาว่าเขากำลังปล่อยให้นิชาดามามีผลต่อความรู้สึกมากเกินไป ทั้งที่เขาควรจะเกลียดเธอให้สาสมกับสิ่งที่เธอทำกับเขา “ไม่เป็นไรค่ะ จับต่อก็ได้นะคะ ว่าแต่คุณกำลังตามหาใครอยู่เหรอคะ ให้ฉันช่วยไหม ฉันว่าง” หญิงสาวแปลกหน้ามองราเชนด้วยสายตากรุ้มกริ่ม ไม่ต้องบอกก็รู้ว่าเธอคงกำลังคิดจะตีสนิทเขาอยู่ “ไม่เป็นไรครับ ขอบคุณครับ” ราเชนยิ้มอย่างเป็นมารยาท ก่อนจะรีบเดินออกจากช็อปเสื้อผ้าดังกล่าวอย่างรวดเร็ว “ทำบ้าอะไรของมึงวะ! ทำไมต้องตาม” ราเชนสบถด่าตัวเองออกมา เขาไม่อยากจะเชื่อว่าแม้เวลาจะผ่านไปนานหลายปี แต่สุดท้ายแล้วนิชาดาก็ยังมีผลต่อจิตใจเขาอย่างที่ตัวเองก็ไม่อยากจะเชื่อ ต่อจากนี้ไปชายหนุ่มจะย้ำเตือนตัวเองว่านิชาดาไม่ใช่คนสำคัญและจะไม่ใช่ผู้หญิงที่เขาต้องคอยวิ่งตามเช่นนี้อีก เธอจะเป็นผู้หญิงที่เขาเกลียด และขอให้ต่อจากนี้อย่าได้วนมาพบกันไปตลอดชีวิต “ฉันเกลียดเธอนีล…เธอมันน่ารังเกียจ ไม่มีค่า” ราเชนกำมือแน่นด้วยความโมโห ก่อนจะพ่นลมหายใจออกมาเพื่อระบายอารมณ์ เขาตัดสินใจเดินกลับไปร้านกาแฟที่ธนารออยู่ โดยไม่ได้สนใจว่าตอนนี้กำลังมีสายตาคู่หนึ่งมองมาที่เขาอยู่ “พี่เชน…” “เกิดไรขึ้นวะ อยู่ๆ มึงก็วิ่งพรวดพราดออกไป กูเลยไม่ทันได้ออกไปตามจีบสาวคนนั้นเลย” ธนาเอ่ยขึ้นเมื่อเห็นว่าเพื่อนของเขากลับมาหาด้วยใบหน้าบึ้งตึง บ่งบอกให้รู้ว่าเจ้าตัวคงจะกำลังอารมณ์ไม่ดีเท่าไรนัก “ผู้หญิงคนนั้นไม่คู่ควรกับมึงหรอก อย่าไปมองให้เสียสายตา” ราเชนเหยียดยิ้มออกมา “ทำไมวะ สวยน่ารัก แถมหุ่นดีขนาดนั้น ถ้าไม่เหมาะกับกูก็คงจะเหมาะกับมึงละมั้ง” ธนาเอ่ยขึ้นขำขัน ในขณะที่ราเชนได้แต่เหยียดยิ้มออกมาราวกับกำลังคิดอะไรอยู่ “เฮ้ย ไม่ได้นะเว้ย มึงมีคุณแคทอยู่แล้ว อย่าบอกนะว่ามึงเองก็เล็งน้องสาวน่ารักคนนั้นเหมือนกัน” ธนาเอ่ยถามขึ้นเพราะสีหน้าและแววตาของเพื่อนดูไม่น่าไว้วางใจเสียเลย “หึ กูไม่ใช่พวกแดกของเก่า เททิ้งแล้วไม่เอากลับมากิน” ราเชนหยิบถ้วยกาแฟขึ้นมาดื่มอย่างใจเย็น “หมายความว่าไงวะ” “ผู้หญิงที่มึงกำลังพูดถึง แฟนเก่ากูเอง ถ้ามึงอยากแดกต่อกูก็ตามสบาย กูไม่ถือ…แค่กูไม่ชอบ ” คำตอบของราเชนทำเอาธนาถึงกับนิ่งไป และเขาก็ได้คำตอบทันทีว่าสาเหตุที่ทำเพื่อนรักของเขาต้องวิ่งพรวดออกจากร้านไปเมื่อครู่นี้ก็คงมาจากสาวน้อยทรงเสน่ห์เมื่อครู่นี้อย่างแน่นอน แต่ไอ้เพื่อนรักเล่นพูดกั๊กกันซะแบบนี้ ทำเอาคนฟังอึ้งไปเลย
อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม