“คุณพ่อเป็นอะไรคะ หน้าเครียดจัง” เด็กน้อยเอ่ยถามก่อนจะปีนขึ้นมานั่งบนตักของบิดาด้วยความเคยชิน
“เย็นนี้คุณแม่ออกเที่ยวกับเพื่อนๆ ครับ” เขาก้มหน้าลงหอมแก้มยุ้ยๆ ของบุตรสาว ก่อนจะบอกคนในอ้อมแขน
“คุณแม่หนีเที่ยวเหรอคะ” เสียงเล็กถามอย่างสงสัย
“ใช่ครับ ข้างนอกน่ะอันตรายรอบด้าน โดยเฉพาะกลางคืน”
“หนูวิเป็นห่วงคุณแม่จังเลยค่ะ”
“คุณพ่อก็เป็นห่วงคุณแม่เหมือนกันครับ” วิชญ์เริ่มคิดขึ้นมาได้ว่าเขาจะทำยังไง
“เราจะทำยังไงกันดีคะ ไม่ให้คุณแม่หนีเที่ยวกลางคืน” เด็กน้อยถามอย่างไร้เดียงสา
“หนูวิว่าทำยังไงดีครับ” วิชญ์อดจะขำคนหวงและห่วงแม่ไม่ได้ วิชุตาไม่เคยสัมผัสกับคนเป็นแม่จริงๆ และเมื่อทั้งรักทั้งอยากให้จิรดามาเป็นแม่ก็ย่อมหวงเป็นธรรมดา เมื่อบิดาเอ่ยปรึกษาเด็กน้อยจึงคิดตรึกตรอง ก่อนพูดเสียงเจื้อยแจ้วตามที่คิด
“เราเรียกคุณแม่กลับดีไหมคะ”
“ถ้าทำแบบนั้นคุณแม่อาจจะงอนได้นะครับ”
“จริงด้วย แล้วถ้าเราเ
