“อาวิชญ์ ทำไมพาลอย่างนี้ล่ะคะ จิ๊แค่ถามเพราะรับปากว่าจะไปเที่ยวกับพี่ๆ เขา แล้วอาวิชญ์ไปไล่พวกเขาได้ยังไง” เธอตำหนิ หน้างอใส่เขา
“อาก็บอกว่าจิ๊ป่วย เขาก็ไม่ได้ว่าอะไร อาผิดตรงไหน” วิชญ์ไม่ได้เล่าทั้งหมด ว่าไตรคุณกับธนามาขอเยี่ยม แต่เขาไม่เปิดโอกาสให้ จึงล่าถอยกลับไป
“ก็ตอนแรกอาวิชญ์บอกไล่พวกเขาไป” เธอทำหน้างอมากกว่าเดิม บางทีเขาก็ยิ่งกว่าเด็ก
“ไล่จริงๆ แต่ไม่ได้ไล่แบบหยาบคาย ตะโกนด่าหรือเตะต่อย โยนออกไปจากบ้านก็ไม่ได้ทำ อาแค่หวงไม่ชอบให้ผู้ชายคนไหนมาเข้าใกล้จิ๊ สองคนนั่นมาเที่ยวแค่แป๊บเดียว ป่านนี้คงกลับไปแล้วมั้ง” เขาพูดเป็นตุเป็นตะ จริงๆ ไตรคุณและธนาจะอยู่เที่ยวอีกหลายวันหรืออาจจะกลับไปแล้วเขาก็ไม่รู้ แต่เรื่องอะไรเขาจะบอกจิรดา สองคนนั่นแล่นมาหาจิรดาตั้งแต่เช้า เขาเองเป็นคนบอกว่าจิรดาป่วยรับแขกไม่ได้ และอีกหลายวันกว่าจะหาย ไม่อยากให้ใครมารบกวน ไตรคุณและธนาจึงกลับไปอย่างผิดหวัง
“ร้าย
