หึหึ! ไม่ตีแต่ทำอย่างอื่น แต่เขาไม่พูดออกไป วิชุตาเด็กเกินจะรู้ถึงความสัมพันธ์อันลึกซึ้งของผู้ใหญ่เช่นนี้
“พอหนูเข้าห้องนอน หนูหลับไปเลยนะครับ ไม่ต้องออกมาอีก เดี๋ยวพี่จิ๊ของหนูจะอายที่โดนพ่อดุ”
“ได้ค่าคุณพ่อ”
“เดี๋ยวพ่อต้องออกไปข้างนอกสักหน่อยนะครับ ถ้าว่าที่คุณแม่ของหนูกลับมา หนูก็ทำตามแผนเราคุยกันก่อนหน้านะครับลูก”
“ได้ค่าคุณพ่อ คุณพ่อขับรถดีๆ นะคะ” วิชุตาหอมแก้มบิดาฟอดๆ ก่อนจะปีนลงจากตักวิ่งออกไปรอจิรดาที่ห้องรับแขกอย่างใจจดจ่อ โดยมีหยาดทิพย์คอยดูแลอยู่ใกล้ๆ นางนั้นไม่รู้ถึงแผนการของเจ้านายทั้งสอง
ถ้ารู้คงแทบลมจับเมื่อวิชญ์คิดจะรวบหัวรวบหางจิรดาตั้งแต่ตอนนี้ ยุคสมัยมันเปลี่ยนไป เมื่อก่อนชายหญิงจีบกัน คุยกันนานๆ หลายปีกว่าจะได้ร่วมหอลงโลง เดี๋ยวนี้เทคโนโลยีฉับไวอะไร อะไรๆ ก็ฉับไวตามไปด้วย หนุ่มสาวเดี๋ยวนี้รวดเร็วทันใจ เจอปุ๊บก็ติดปั๊บ แต่สำหรับชายหนุ่มนามว่าวิชญ์ เขาเพิ่งมารุกเร้า
