“ถ้ารักจริงหวังแต่งก็ปล่อยจิ๊ก่อนนะคะ”
“ไม่ปล่อย เดี๋ยวจิ๊ไม่รักอา จิ๊มีหนุ่มๆ ชอบเยอะแยะ เดี๋ยวจิ๊ชอบคนอื่น” เขาเหมือนเด็กเอาแต่ใจ หลังจากเขากักเธอไว้ใต้ร่างไม่ให้เธอหนีไปไหนได้ วิชญ์ก็จัดการถอดเสื้อผ้าของตัวเองออกอย่างรวดเร็ว แผ่นอกเปลือยเปล่ารวมถึงเรือนร่างที่แนบลงมา ทำให้จิรดาหัวหมุน
“อาวิชญ์ อื้อ...” เธอจะร้องประท้วง เขาก็บดขยี้ริมฝีปากลงมา คลุกเคล้าลิ้นร้อนกับโพรงปากอุ่นๆ ของเธอด้วยชั้นเชิงที่เหนือกว่า
“หวานเหลือเกินสาวน้อย” เขาถอนปากออกในขณะที่คนใต้ร่างหัวหมุนพร่ำบอกด้วยน้ำเสียงแหบพร่า
“อาวิชญ์ ปล่อยจิ๊ก่อน อ๊า...” จิรดาสะดุ้งผวาอีกครั้งเมื่อเขาก้มลงงับเม็ดทับทิมสีจัด ดูดเข้าปากร้อนเร่าด้วยความกระหาย ลิ้นของเขาโบกสะบัดพลิ้วอยู่กับยอดอกจนเธอต้องแอ่นหยัดขึ้นไปอย่างเผลอไผล
“อาวิชญ์ อย่าทำแบบนี้ อื้อ...” แม้ปากจะคัดค้านแต่มือบางสอดเข้ากดศีรษะของเขาแนบลงมา รวมถึงแอ่นอกให้เขาอย่างชวน
