ม่านไหม....
ตุ่บ!!!
"อ๊ะ" ฉันรู้สึกเจ็บเมื่อถูกคุณเจ้าสมุทรจับโยนลงบนเตียงหลังจากที่เขาลากฉันออกมาจากตึกใหญ่ ฉันไม่รู้ว่าเขาโกรธฉันเรื่องอะไร ที่ฉันคิดแบบนั้นก็เพราะว่าเขาเอาแต่บ่นแต่ด่าฉันมาตลอดทางแม้จะไม่ได้ด่าตรงๆก็ตาม
"ตอบมาว่าไปอ่อยไอ้นุอิท่าไหนมันถึงตามติดเธอไม่ห่างขนาดนั้นน่ะห๊ะ" ฉันยิ่งงงหนักเข้าไปอีกอะไรคือไปอ่อยคุณภานุฉันไม่ได้ทำอะไรเลยสักนิด
"ถามแล้วยังจะมามองหน้าอีก" เขายืนเท้าเอวจ้องหน้าฉันอย่างหาเรื่องสุดๆฉันรีบก้มหาสมุดที่อยู่ในกระเป๋าแล้วก็เขียน
ฉันเปล่านะคะฉันไม่ได้ทำอะไรแบบที่คุณพูดเลยค่ะ ฉันนั่งอยู่แล้วเพื่อนของคุณก็เข้ามาทัก
"เปล่าเหรอเปล่าแล้วมันทำไมต้องเอาแต่เพ้อถึงเธอคำก็นางฟ้าสองคำก็นางฟ้า หรืออยากได้เจ้าของร้านเพชรเป็นผัวจะได้สุขสบายไม่ต้องลำบากทำงานเป็นคนใช้ ดูๆแล้วมันก็ไม่ได้รังเกียจเธอหนิที่เป็นใบ้พูดไม่ได้ แต่ฉันจะบอกอะไรให้นะว่าผู้ชายอย่างไอ้นุมันกะล่อนช
