เจ้าสมุทร....
"เธอชื่ออะไร ฉันชื่อภานุนะ เป็นเจ้าของร้านเพชรแล้วก็เป็นเพื่อนของลูกชายเจ้าของบ้านหลังนี้เธอรู้จักไหมไอ้เจ้าสมุทรน่ะฉันเป็นเพื่อนสนิทกับมันเลยนะเรียนมาด้วยกันตั้งแต่อยู่อเมริกา นี่ฉันก็เดินตามหามันจนทั่วงานก็ไม่เจอโทรไปก็ไม่รับสงสัยไปนอนกกสาวอยู่ที่ไหนสักที่แม่งงานแต่งพ่อตัวเองแท้ยังไม่ยอมโผล่หัวมา" ผมยืนกอดอกฟังไอ้เหี้ยนุที่กำลังบรรยายสรรพคุณความรวยพร้อมกับเผาเพื่อนอย่างผมไปในตัวโดยมีม่านไหมนั่งฟังอยู่
"มึงจะนินทากูอีกนานไหมไอ้เหี้ยนุ" พอผมเอ่ยขึ้นทั้งสองคนนั้นก็รีบหันมาทันทีม่านไหมดูมีสีหน้าตกใจเล็กน้อยก่อนจะก้มหน้าลงเพื่อปิดซ่อนอะไรบางอย่างเพื่อไม่ให้ผมเห็นแต่ผมตาไวเห็นรอยบวมที่หน้าซึ่งผมมั่นใจว่าไม่ใช่ฝีมือของผมอย่างแน่นอน
"อ้าวไอ้เจ้าเพื่อนรักกูก็ตามหามคงซะทั่วงานเลย"
"ตามหากูทำไม" ผมถามไอ้นุแต่ตาจ้องไปที่คนข้างๆพอม่านไหม
"อ้าวก็ทั้งงานกูรู้จักกับมึงแค่คนเดียวไม่ให
