ม่านไหม...
สองทุ่ม...
หลังจากฉลองวันเกิดฉันเสร็จเด็กๆก็ขอตัวไปเล่นข้างนอกโดยมีพี่แม่บ้านสามคนไปช่วยดูแลอย่างใก้ลชิด ส่วนแม่ของฉันฉันไปส่งท่านที่ห้องเพราะท่านบ่นเหนื่อยฉันก็เลยส่งท่านเข้านอน ส่วนพี่เจ้าสมุทรเขาขอไปดูงานที่รีสอร์ตซึ่งอยู่ใกล้ๆกับบ้านพักของเราเห็นเขาบอกว่ามีเรื่องด่วนต้องเข้าไปจัดการเดี๋ยวจะรีบกลับฉันก็เลยเข้าห้องมาเพื่ออาบน้ำให้ร่างกายสดชื่นสักหน่อย
ครึ่งชั่วโมงต่อมา....
"ทำไมเงียบจัง เด็กๆยังไม่กลับมาอีกเหรอ" ฉันเดินออกมาจากห้องนอนหลังจากเผลอหลับไปงีบนึงแต่พอเดินออกมาก็ไม่เจอใครยังไม่มีใครกลับมากันเลยทั้งลูกทั้งพ่อ
"คุณม่านครับคุณม่าน" พนักงานคนนึงวิ่งเข้ามาในบ้านด้วยสีหน้าตื่นตระหนกตกใจ
"มีอะไรคะ"
"แย่แล้วครับแย่แล้ว คุณเจ้าสมุทร"
"พี่เจ้า ทำไมคะเกิดอะไรขึ้นคะ" ตอนนี้ใจฉันตกไปอยู่ตาตุ่มกลัวในสิ่งที่ยังไม่รู้ว่ามันคืออะไร คือฉันฝังใจกับเรื่องแบบนี้ตั้งแต่วันที่มี
