หยุดเสือ (ธันวา&พริกแกง)

แกล้ง

ธันวาtalk

ตอนนี้ผมเจอคนที่จะได้ติวด้วยแล้วครับตอนเเรกคิดว่าจะเป็นป้าเฉิ่มๆ หน่อยแบบใส่แว่น ไม่แต่งหน้า หอบหนังสือพลุงพลัง แต่ที่ไหนได้สวยใช้เล่น ผมยาวตาคมแต่งหน้าเป็นหุ่นดีใช้ได้ครับแบบนี้ค่อยน่าเรียนหน่อยผมมองเห็นแลมโบกินี่มาแต่ไกลเลยครับ

"ไปทานข้าวกันดีกว่าครับ ธันวาไปเรียกคาเรนมาไปลูก" ผมก็เดินไปเรียกคาเรนตามที่ป๊าบอก

ตอนนี้ผมกำลังทานข้าวอยู่กันครอบครัวครับ ทานไปก็มองนักศึกษาสาวไปแต่ท่าทางของเธอไม่ค่อยสบตาผมเท่าไหร่น่าจะกลัวผมมั้งแบบนี้ต้องโดนแกล้งครับ

"หนูขอขึ้นไปเคลียร์งานต่อนะคะ " หลังจากทานข้าวเสร็จแล้วคาเรนก็พูดแล้วก่อนจะยกมือไหว้ลุงวิมลแล้วเดินขึ้นห้องไป

"เดียวป๊ากับคุณวิมิลจะไปคุยงานกันแป็บนึงนะ แกกับหนูพริกก็คุยกันเลยนะว่าจะติวกันที่ไหนวันไหน " ป๊าผมพูดแล้วลุกขึ้นก่อนจะหันหน้าไปหาลูกลุงวิมล "ถ้ามันดื้อลุงอนุญาตให้ดุได้เลยนะ"

"ค่ะ" เธอก็พยักหน้าให้ป๊าผม

ตอนนี้มีแค่ผมกับเธอที่อยู่บนโต๊ะอาหารแค่สองคน และพี่เเม่บ้านก็เก็บของบนโต๊ะจนหมด

"โอ๊ย" ผมใช้เท้าไปเขี่ยเท้าเธอที่อยู่ตรงข้ามกัน

"ผมธันวา" ผมพูดกับเธอแบบหน้านิ่งๆ

"พริกแกง" เธอตอบผมเสร็จผมก็ยื่นมือจะไปจับกับเธอ แต่เธอก็หันหน้าหนีหยิ่งแบบนี้ผมชอบ

"เริ่มติวกันวันไหนดีครับ"

"เอาไลน์นายมาแล้วฉันจะนัดวันไป" เธอพูดแล้วยื่นโทรศัพท์ให้ผม

"เห็นนิ่งๆ ก็นึกว่าอยากได้อะไรที่แท้อยากได้ไลน์นี้เองเอามาดิ"

"ไม่เอาก็ได้นะ เอาที่อยู่มาก็ได้เดียวส่งจดหมายไป"

"โอ้โห่ ขอที่อยู่เลยหรอแต่ถ้าจะมาต้องบอกก่อนนะไม่ค่อยอยู่ห้องอ่ะ" ผมพูดแล้วยิ้มให้เธอ

"อย่ามาตลกกับฉัน" เธอพูดแล้วหน้าตาหงุดหงิด

"กลัวจังเลยครับคุณครูพริกแกง" ผมพูดแล้วยื่นหน้าเข้าไปใกล้ๆเธอแล้วหยิบโทรศัพท์ที่มือเธอมากดแอดไลน์ผม "ถ้าไม่ตอบโทรมาได้เลยนะครับ ถ้าโทรแล้วไม่รับมาหาที่คอนโดก็ได้นะ"

เธอผลักผมให้กลับไปนั่งที่เดิมแล้วแย่งโทรศัพท์จากมือไป

พริกแกงtalk

ทำไมผู้ชายคนนี้เจ้าเล่ห์แบบนี้เนี่ย ฉันจะติวให้เขาได้รึเปล่าวะทำไมต้องมาเจอคนแบบนี้ไม่เข้าใจจริง

"พริกแกงกลับเถอะลูก เดียวพรุ่งนี้ไปมหาลัยแต่เช้านิ" พ่อฉันเดินออกมาจากห้องทำงานลุงวินิชแล้วเรียกฉัน ฉันวิ่งไปหาพ่อแล้วยกมือไหว้ลาลุงวินิชก่อนจะขับรถออกจากบ้านเขา

เช้าวันต่อมา

ฉันออกจากบ้านมาแต่เช้าเพราะวันนี้มีเรียน แต่ตอนนี้ก็ยังไม่สายหรอกฉันก็เลยรีบวิ่งไปหาเพื่อนที่ๆนั่งประจำ

"ทำไมมาช้า" หมิว ถามขึ้น หมิวเป็นเพื่อนของฉันตั้งแต่มัธยมแล้วเรียนม.ปลายก็อยู่ห้องเดียวกันพอมหาลัยก็เรียนเหมือนกันไม่ใช้เพราะตามเพื่อนนะแต่เราแค่ชอบเหมือนกัน เรื่องเที่ยวเราสองคนก็ไม่เป็นรองใครนะขอบอกเดือนนึงอย่างน้อยต้อง4-5ครั้งแล้วไอ้ภีร์ก็รับบทคนขับรถทุกครั้ง แต่เห็นแบบนี้ฉันกับหมิวเกรดก็ไม่ได้ตกนะ

"เมื่อคืนกลับบ้านอะ"

"กลับไปทำไมหรอ"

"พ่อให้ฉันติวให้ลูกเจ้านายเขาเลยนัดไปเจอให้"

"หล่อปะ" พอหมิวถามจบก็โดนภีร์เคาะหัวเบาๆ ภีร์เป็นเพื่อนเราอีกคนและก็เป็นแฟนกับหมิวตั้งแต่ม.ปลาย

"เดี๋ยวจะโดน" เราสามคนสนิทกันมากเรียกว่าไปไหนไปกันเลยแหละมันทำให้ฉันไม่อึดอัดด้วยเวลาไปเที่ยวไหนแล้วไปกันสามคนถึงแม้ว่ามันจะเป็นเเฟนกันแต่มันสองคนก็ใช้ชีวิตเเบบทั้งแฟนทั้งเพื่อน

"ไม่หล่อหรอกหน้าตาไม่ได้เรื่องเลย แถมยังทำตัวแบดบอยอีก" ฉันพูดแล้วส่ายหน้าไปมา

"นี้ถ้าจะติวเรียกฉันไปเป็นเพื่อนได้นะ "

"โอเค แต่ตอนนี้เราขึ้นห้องเถอะ" ฉันว่าแล้วลุกขึ้นแล้วเดินกอดคอไปกับหมิวส่วนภีร์ก็ถือหนังสือให้เราทั้งสองคน

LINE /ธันวาครับผม

ธันวา: เย็นนี้เจอกันที่คาเฟ่xxx นะครับครูพริกแกง

ฉันหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาดูก็เห็นว่าเป็นธันวาที่ส่งข้อความเข้ามาเขานัดฉันให้ไปเจอที่คาเฟ่ตอนเย็น ฉันกดอ่านแต่ไม่ได้ตอบอะไร

ธันวา: จะไม่ตอบหน่อยหรอ

ธันวา: ทำไมใจร้ายจังครับ

ฉันวางโทรศัพท์ไว้ข้างๆโทรศัพท์ของฉันก็เด้งของความมาแบบถี่ๆ นายนี้ยังไงกันไม่เรียนรึไงส่งมาอยู่ได้

~ตึด ตึด ตึด~

ไม่นานเขาก็โทรเข้ามา ฉันชักจะโมโหแล้วนะ ฉันซุกหน้าลงใต้โต๊ะแล้วรับโทรศัพท์

"นี้นายไม่มีเรียนรึไงถึงส่งข้อความหาคนอื่นไม่หยุด"

(ก็เธอไม่ตอบฉันก่อนอะ)

"ฉันเรียนอยู่"

(ฉันก็เรียนทำไมถึงตอบได้ละ)

"ฉันเห็นข้อความตั้งแต่แรกแล้ว แล้วฉันก็อ่านหนังสือออกด้วยไม่ได้โง่" ฉันพูดจบก็กดตัดสายทันที

"เป็นไร แกไม่เคยเล่นโทรศัพท์ตอนเรียนนิ" หมิวถามฉัน

"มีคนกวนนะ พอไม่ตอบก็โทรมาเลยฉันเลยด่าไปยกหนึ่ง" ฉันพูดจบหมิวก็ยกนิ้วให้