รู้สึกแพ้

1068 คำ
ธันวาtalk "คุยกับใครมึงช่วยตั้งใจเรียนหน่อยดิ" มนัสท์ด่าผมเบาๆ โดนคนทางนั้นด่าแล้วยังจะมาโดนมันด่าอีกหรอ ผมเป็นคนที่ไม่เคยโดนผู้หญิงด่าเสร็จแล้วตัดสายใส่ผมเลยเธอเป็นใครมาทำกับผมแบบนี้วะ ไม่นานอาจารย์ก็สอนเสร็จ แต่กลุ่มผมก็ยังไม่ได้ออกจากห้องเพราะมิ้นท์กับมนัสท์จดงานอยู่ "มึงรู้ปะเมื่อวานป๊าเรียกกูไปทำไม" ผมพูดขึ้น "ไม่อยากรู้" มนัสท์พูดขณะจดไปด้วย "อยากรู้หน่อยดิเรื่องของเพื่อนอะไม่ใช่จะฟังแต่เรื่องของผัวตัวเอง" "ไอ้สัส เล่ามาดิ" มันทั้งสองเลิกจดแล้วหันมาสนใจผม "ป๊ากูจ้างคนมาติวให้กู แล้วกูต้องไปติวทุกเย็นถ้ากูได้Aตัวนึงกูจะได้แลมโบกินี่" ผมพูดแล้วมองหน้ามันทั้งหมดทุกคน "มึงส่งของครั้งเดียวก็ได้แล้วไหมแลมโบกินี่อะ" ไอ้ขุนเขาพูดขึ้น จริงอย่างที่มันพูดครับผมจะยอมป๊าทำไมหรือว่าผมจะโง่จริงๆ "ให้มันติวบ้างเถอะจะได้ฉลาดขึ้นมาบ้าง วันๆกินแต่เหล้าสมองฝ่อหมดแล้วมั้ง" มนัสท์พูดขึ้นอีกแล้วครับ โดนด่าอีกแล้ว "ใครเป็นคนติวให้มึงวะ" มิ้นท์ถาม "คนที่อยู่มหาลัยxxxอะ ปีสี่เห็นว่าได้Aทุกวิชาป๊ากูเลยจ้างมาติวให้" "มึงก็ตั้งใจติวหน่อยแล้วกันอย่าไปแกล้งพี่เขาละ ไปเถอะอยากเข้าห้องน้ำ" พอมิ้นท์พูดจบเราก็เก็บของใส่กระเป๋าแล้วออกจากห้องเรียน @เย็นของวัน พริกแกงtalk ตอนนี้ฉันกำลังเก็บของใส่กระเป๋าเพราะตอนนี้ก็ถึงเวลานัดแล้วไปช้าเดียวจะเสียฟอร์มอีก "ไปไหนทำไมรีบจังวะพริก" ภีร์ถามฉันแล้วก็ช่วยเก็บด้วย "ไปติวอะ" "เอ้าวันนี้ไม่มีถ่ายงานหรอ" หมิวถามฉัน จริงๆฉันก็พอมีคนมาติดตามชีวิตบ้างในไอจีอะก็เลยทำให้มีคนมาจ้างงานรีวิวเสื้อผ้า โปรโมทคาเฟ่หรือสถานที่เปิดใหม่รับหมด ไม่รับแต่พวกครีมหน้าขาวกับยาขาว "ไม่มี" "แล้วให้ไปด้วยปะติวอะ" "ไม่เป็นไรวันนี้แค่นัดคุยเฉยๆ แล้ววันนี้พวกแกไปไหนกันปะ" "กินข้าวแล้วก็กลับห้องเลย" หมิวตอบ "โอเคเดียวเข้าไปเล่นกับมิกินะ" ฉันพูดแล้ววิ่งออกจากห้องเรียน มิกิคือแมวที่หมิวกับภีร์เลี้ยงไว้มันน่ารักมากมันคือแมวพันธุ์สก็อตทิชโฟลด์จริงๆฉันเป็นทาสแมวก็ว่าได้เลยแหละแต่ที่ไม่เลี้ยงก็คือพ่อแพ้ขนสัตว์แล้วก็ฉันอยู่หอคนเดียวกลัวมีเวลาให้เขาไม่พอ ฉันขับรถออกจากมหาลัยแล้วรีบไปที่คาเฟ่ที่ธันวานัดพอถึงแล้วก็รีบเข้าไปก็ไม่เห็นว่ามีใครมาเลย ฉันนั่งรอเขาประมาณเกือบๆ20นาที "ขอโทษนะครับที่" "นายควรจะรักษาเวลาให้มันมากกว่านี้หน่อยนะ" ฉันอยากด่ามากถ้าไม่ติดว่าเห็นแกลุงวินิชเนี่ยด่าไปแล้วไม่มีมารยาทให้คนรอ "บนเป็นคนแก่เลยนะครับ" เขาพูดแล้วทำหน้ายิ้มก่อนจะยกมือเรียกพนักงานเพื่อสั่งน้ำ "เอาอะไรครับ" "ไม่เอา" "เอาคาปูชิโน่สองครับ" เขาสั่งพนักงานคนนั้นไปแล้วหันมาสนใจฉันอีกครั้ง บอกว่าไม่เอาทำไมยังสั่งสองอีกนะดื้อจริงๆ "เราเริ่มติวกันวันไหนดีครับ" "ฉันว่างทุกวันตอนเย็นหกโมงถึงสองทุ่มนายเลือกมาเลย อาทิตย์นึงขอ2-3วันต่ออาทิตย์" "......." เขาไม่ได้ตอบอะไรแต่พยักหน้าเป็นเชิงเข้าใจ "แล้วฉันจะติวแบบที่วันนี้นายเรียนอะไรมาบ้างก็มาเล่าให้ฉันฟังแล้วฉันก็จะทบทวนเรื่องที่เรียนมาให้เข้าใจมากขึ้น เข้าใจที่ฉันพูดไหม" "เธอนี่ดูแรงๆ แต่งตัวเก่ง แต่งหน้าเป็นน่าจะเที่ยวเก่งด้วยมั้งเนี่ยแต่ไม่น่าเรียนเก่งเลยนะ" เขาพูดแล้วมองไปทั่วร่างกายฉัน วันนี้ฉันแต่งตัวด้วยชุดนักศึกษากระโปรงทรงเอปกติ มันผมขึ้นแต่ปลายผมม้วนลอนแต่งหน้าอ่อนไม่ได้เข้มอะไรมาก "จะถือว่าเป็นคนชมก็แล้วกันนะ นายก็ดูดี แต่งตัวดี หน้าตาก็ดี หล่อ บ้านก็รวย แต่ไม่น่าโง่เลยนะ" ฉันพูดแล้วยิ่มอ่อนๆ คนดูคนอื่นแต่ภายนอกต้องเจอแบบนี้คนอย่างเขาต้องเจอฉัน เป็นลูกเป็นผัวฉันจับตีแล้วนะพูดกับผู้หญิงแบบนี้ "คาปูชิโน่มาแล้วค่ะ" พนักงานเดินเอาน้ำมาเสริ์ฟก็เดินออกไป ส่วนนายนั้นก็นั่งมองฉันด้วยหน้านิ่ง ธันวาtalk เอาอีกแล้วครับโดนด่าอีกแล้วทำไมรู้สึกแพ้ๆตลอดเลย "งั้นผมจะเริ่มติววันนี้" "แต่วันนี้ฉันไม่ได้เตรียมอะไรมาเลยนะ" "ทำไมไม่รู้จักเตรียมพร้อมเลยละครับ" "ฉันขอเป็นพรุ่งนี้แล้วกันนะ มีแค่นี้ใช่ไหมที่จะพูด" เธอถามผมแล้วหยิบเงินออกมาวาง "ถ้าไม่ติววันนี้ก็ไปกินข้าวกับฉัน" ผมพูดขึ้นขณะที่เธอกำลังลุกแต่ก็ต้องนั่งลงอีกครั้ง "ทำไมฉันต้องไป" "เพราะฉันบอกกับเพื่อนว่าจะมาติวแล้วเพื่อนฉันก็ไปกินข้าวกันหมดแล้ว แต่เธอก็ไม่ติวให้ฉันเธอต้องรับผิดชอบด้วยการไปกินข้าวกับฉัน" "ฉันไม่กินข้าวเย็น" "มื้อเดียวมันไม่ได้อ้วนขนาดนั้นหรอก ทีวันนั้นไปกินที่บ้านฉันยังกินได้เลย" "กินที่ไหน" ดูจะหาข้ออ้างไม่มีแล้วแหละครับ "ห้างxxx" "วันนี้ฉันเอารถมาเองเอาไว้วันหลังแล้วกัน" เธอก็ยังมีข้ออ้างตลอดครับ "เดียวฉันให้ลูกน้องขับไปไว้ที่คอนโดเธอก็ได้อย่าเรื่องเยอะ" "เอ้อ ไปก็ไป" สุดท้ายก็ยอมผมจนได้ครับ
อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม