แฟน
1124 คำ
ธันวาtalk
"เข้าไป" ผธัมจับแขนเธอให้นั่งลงในรถ
"รู้แล้วน้า" เธอพูดแล้วยอมเข้าไปโดยดี ผมเลยรีบวิ่งไปที่คนขับแล้วขับรถออกไป
ผมคิดไปคิดมาแล้วจริงๆผมไม่จำเป็นต้องติวก็ได้นิ ส่งของกับเฮียเซอร์เวย์ครั้งเดียวก็ได้ละผมนี้โง่จริงๆ แต่ได้ติวก็ดีมีครูสาวสวยๆให้ดูทุกวัน
ผมหันไปมองพริกที่เล่นแต่มือถือแล้วยิ้มอย่างเดียวไม่สนใจผมเลย ผมเลยเเกล้งเบรกจนมือถือเธอตก
"นี้นายทำบ้าอะไร"
"มีรถมันตัดหน้า" ผมว่าแล้วขับรถต่อ ส่วนเธอก็ไม่ได้เล่นมือถือแต่หันหน้าหนีผม
ตอนนี้เราถึงร้านอาหารแล้วแต่พริกแกงทำนน้าเหมือนคนเบื่อโลก
"เป็นไรมากไหมเนี่ยแค่กินข้าวแค่นี้ไม่ตายหรอกมั้ง"
"จะกินก็รีบสั่งดิ"
"เธอก็สั่งดิเดียวฉันเลี้ยง"
"ไม่ต้องเลี้ยง" เธอพูดแล้วเปิดเมนูอาหาร
"บอกว่าจะเลี้ยงก็เลี้ยงไงทำไมดื้อจัง"
"ถ้าจะเลี้ยงนายก็สั่งเอง "
"ทำไม"
"ก็เวลามีคนจะเลี้ยงเนี่ย เราควรจะให้คนที่เลี้ยงเขาสั่งก่อนนายควรจะศึกษาเรื่องมารยาทด้วยให้มันมากกว่านี้นะ" เธอว่าแล้วยื่นเมนูอาหารให้ผม
"ครั้งที่สามแล้วนะ"
"ครั้งที่สามอะไร"
"ที่เธอด่าฉันไง" ผมว่าแล้วจิ้มนิ้วไปที่หน้าผากเธอก่อนจะแย่งเมนูอาหารมา ผมมองเมนูสลับกับมองหน้าเธอไปเธอคงจะเป็นคนแรกที่กล้าด่าผมนอกจากเพื่อนละ แล้วก็คนแรกที่บอกว่าจะหารค่าอาหารด้วยเพราะเวลาไปทานข้าวกับคนอื่นทีไรจะให้ผมเลี้ยงตลอดแต่ผมก็เต็มใจเลี้ยงทุกคนนั่นแหละครับ
ผมสั่งอาหารไปสี่ห้าอย่างแล้วก็ให้เธอสั่งเพิ่มเธอก็สั่งไปสองอย่าง
"พี่ธันวา ไหนบอกว่าวันนี้มีติวไง" ระหว่างที่เรารออาหารก็มีผู้หญิงเดินมาทักผม ก็คือแพร คนที่ผมพึ่งคบได้ไม่ถึงเดือนและวันนี้ผมบอกเธอว่าไม่ว่างมีติวงานเข้าอีกแล้วธันวาเอ๊ย
"เอ่อ คือพี่" ผมไม่รู้ว่าจะตอบอะไรดี และมองหน้าพริกแกงไปที่กำลังยิ้มแบบเจ้าเล่ห์ให้ผม
"นี้ใครคะธันวา" อยู่พริกแกงก็พูดออกมา
"ฉันแฟนพี่ธันวาแล้วเธอใคร" แพรพูดกับพริกแกง
"ฉันก็แฟนไง แล้วเธอแน่ใจหรอว่าเป็นแฟนธันวาอะ"
"ฉันคบกับพี่ธันวาจะเกือบเดือนแล้ว แล้วเธอละกี่วันหรอ"
"ฉันคบมาตั้งแต่อยู่เขาอยู่ปีหนึ่ง แล้วฉันก็รู้จักครอบครัวเขาแล้วด้วย" พอพริกพูดจบแพรก็มองหน้าผมอย่างโกรธแล้วทำท่าจะกรีดร้อง "อย่ามากรี๊ดที่นี้เธอไม่อายแต่ฉันอายออกไปสะ"
"เเพรกลับไปก่อนนะเดียวเย็นนี้พี่ไปหาที่คอนโด" ผมยืนขึ้นแล้วพยายามพูดกับแพรอย่างใจเย็น แพรมองรอบๆเห็นคนเยอะเลยยอมแบบง่ายๆ
"รีบมานะคะแพรจะรอ" เธอพูดแล้วเดินออกไป
ผมกลับมาสนใจที่พริกแกงที่นั่งหัวเราะอยู่อย่างมีความสุข
"อยากเป็นเเฟนฉันหรอ" ผมถามเธอแล้วยิ้มให้ จริงๆแค่ผู้หญิงคนเดียวมันไม่ได้ขนาดนั้นหรอกครับ
"นี้นายไม่โกรธหรือโมโหอะไรเลยหรอ" พริกถามผมแล้วทำหน้าตกใจ
"โกรธทำไมอะ ใครจะไปโกรธแฟนที่คบมาตั้งสองปีลงวะ"
"......" เธอไม่ได้ตอบอะไรนอกจากทำหน้าหงุดหงิดที่ผมไม่โกรธ แสบจริงๆครับผู้หญิงคนนี้ถ้าเป็นเมียผมจับตีละ
ไม่นานอาหารก็มาเสริ์ฟจนเต็มโต๊ะ ผมกับพริกแกงก็ทานจนอิ่ม
"อิ่มละ ทำไมกินน้อยจัง" ผมนั่งดูเธอกินเธอกินน้อยมาก
"กินเยอะไม่ได้เดียวอ้วนละไม่มีงาน" เธอพูดแล้วหยิบน้ำขึ้นมาดื่ม
"งานอะไร"
"ไม่ต้องยุ่งสักเรื่องได้ไหม ไปได้ยังฉันอยากลับละ" เธอว่าแล้วลุกขึ้นผมก็เลยเรียกพนักงานมาเก็บเงินแล้วเดินตามเธอออกไป "ไปส่งที่คาเฟ่นะ"
"ส่งที่ห้องนั่นแหละ" ผมพูดแล้วขับรถออกจากห้าง
"ไม่ต้อง"
พริกแกงtalk
ฉันรีบปฏิเสธเขาไป ที่บอกว่าจะไปส่งที่ห้องเขาต้องไม่รู้ที่อยู่ฉัน มันอันตรายเกินไปฉันยิ่งอยู่คนเดียวด้วยยิ่งแกล้งไว้เยอะอยู่ถ้าโกรธฉันแล้วแอบมาฆ่าทำไง
"ไหนว่าง่วงไง ง่วงจะขับได้ไงบอกทางมา" แต่เขาก็ยังยืนยันว่าจะไปส่งอีก
"ก็ได้ แล้วรถฉันละเอาไปจอดไหน" ฉันยอมให้เขาไปส่งก็ได้แต่ไม่ใช่ห้องฉันแน่ๆ มันต้องเป็นที่อยู่แบบหลอกๆ
"ให้เอาไปไหนละ ห้องฉันไหม" เขาถามแล้วขยับมาใกล้ๆ ฉัน
"เอาไปไว้มหาลัยก็ได้" ฉันพูดแล้วขยับหนี
"อืม โอเค"
~ตึด ตึด ตึด~
เสียงโทรศัพท์ฉันมีคนโทรเข้ามาพอหยิบมาดูก็เห็นว่าเป็นภีร์ฉันรีบกดรับแล้วหันหน้าทางหน้าต่างรถ
"ฮัลโหล"
(พี่พริกจะเข้ามาหามิกิไหมครับ) พอฉันรับภีร์ก็พูดเสียงแมว
"แงง วันนี้ดึกแล้วขอโทษนะคะเอาไว้วันหลังแล้วกันเนาะ"
(น่าเสียดายจัง มิกิคิดถึงพี่พริกแกง)
"คิดถึงเหมือนกัน วันหลังเดียวเข้าไปหานะ"
(ค๊าบฝันดีนะพี่พริกแกง) มันพูดจบก็ทำเสียงเมี้ยวๆด้วย
"ค๊าบบ ฝันดีนะรักนะเด็กดี" ฉันพูดจบก็กดวางทันที พอหันไปดูหน้าธันวาก็เห็นว่าเขามองฉันอยู่
"คุยกับใคร" เขาถามฉันด้วยเสียงแข็ง
"ไม่ยุ่งดิ" ฉันพูดแล้วเก็บโทรศัพท์ลง
"พึ่งรู้นะเนี่ยว่าเจ๊มีแฟนแล้วพูดเสียงสองเสียงสาม"
"ใครเจ้ รีบขับเถอะจะได้รีบไปง้อแฟนนาย" ฉันพูดจบก็หันหน้าหนี
ตอนนี้ตอนนี้ฉันให้ธันวาส่งที่หน้าคอนโดเเห่งหนึ่งแต่มันก็ไม่ใช่คอนโดฉันนะ
"ขอบคุณนะที่มาส่ง" ฉันพูดจบก็เดินเข้าไป แล้วก็ไปแอบดูว่าเขาไปยังพอไปแล้วก็วิ่งออกมา ทำไมลำบากจังเนี่ยรถก็ไม่อยู่ ฉันบ่นในใจแล้วก็เดินไปขึ้นวินให้ไปส่งที่คอนโดจริงๆ
- ผู้เขียน
