นิชาตื่นขึ้นมาในเช้าของอีกวันอย่างงัวเงีย ชำเลืองสายตามองไปยังนาฬิกาที่วางอยู่บนหัวเตียงก็ถึงกับเบิกตากว้างรีบดีดตัวขึ้นด้วยความตกใจเพราะตอนนี้นาฬิกาบอกเวลาแปดโมงเช้า ตายๆ น้ำชาทำไมแกถึงได้นอนตื่นสายขนาดนี้เนี่ย นิชาด่าตัวเองไนใจ รีบลงจากเตียงวิ่งเข้าห้องน้ำไปทำธุระส่วนตัวด้วยความเร็วสุดชีวิตเพราะตั้งแต่มีลูกเธอก็ไม่เคยได้สัมผัสกับคำว่านอนตื่นสายอีกเลยสายที่สุดก็คือหกโมงเช้า ยังดีที่เมื่อคืนเธอนอนค้างที่บ้านของพ่อกับแม่ส่วนลูกๆ ก็ไปนอนที่ห้องคุณตากับคุณยายนิชาจึงเบาใจได้บ้างแต่อย่างนั้นก็เถอะอดจะเป็นห่วงลูกๆไม่ได้อยู่ดี และไม่ถึงสิบนาทีนิชาก็จัดการธุระส่วนตัวของตัวเองเสร็จเรียบร้อย รีบแต่งตัวแล้ววิ่งลงบันไดลงมายังชั้นล่างทันที ไม่รู้ป่านนี้ริสากับธามจะแผลงฤทธิ์อะไรใส่คุณตากับคุณยายหรือเปล่าสองคนนั้นบทจะดื้อก็ดดื้อไม่ฟังใครเชียวล่ะ เท้าที่กำลังจะเดินเข้าไปในห้องรับแขกของบ้านเป็นอันต้องห