ขึ้นชื่อว่าเลี้ยงเด็กไม่ต้องบอกก็รู้ว่าเหนื่อยขนาดไหน แต่ผู้หญิงตัวเล็กที่นั่งอยู่ข้างๆ ต้องเลี้ยงเด็กถึงสองคนในเวลาเดียวกันเขาไม่อยากจะคิดเลยว่านิชาจะเหนื่อยขนาดไหน เวลาลูกร้องนิชาทำยังไง เวลาลูกหิวนิชาจะรับมือแบบไหน ไหนจะเวลาไม่สบายอีกคงไม่ได้หลับได้นอนทั้งคืน กว่าจะเลี้ยงให้โตมาขนาดนี้นิชาคงใช้ความอดทนไม่น้อย โดยที่เขาไม่มีส่วนแบ่งเบาภาระความเหนื่อยนั้นเลยแม้แต่น้อย ไม่มีแม้กระทั่งเห็นท้องกลมๆของนิชาตอนที่ลูกอยู่ในนั้น ไม่มีโอกาสพานิชาไปหาหมอเลยสักครั้ง ไม่ได้ให้กำลังใจแม้กระทั้งวันที่นิชาต้องเข้าห้องคลอด คิดแล้วก็อยากจะด่าตัวเองดังๆ ที่ไม่เอาไหนซะเลยที่ไม่สามารถตามหาเมียกับลูกเจอให้เร็วกว่านี้
รถยนต์เลี้ยวเข้ามาจอดสนิทลงบริเวณหน้าบ้าน โดยมีนายอำนาจและนางรัญญาออกมายืนรอด้วยใบหน้าที่เต็มไปด้วยรอยยิ้มที่จะได้เจอหลานรักทั้งสองคน เมื่อรถจอดสนิทนิชาก็รีบประตูรถลงเปิดประตูให้ลูกทั้งสองทันที
