ร่างสูงโปร่งในชุดเสื้อเชิ้ตแขนสั้นสีขาวกับกางเกงสีขาวเข้าชุดกันเดินเล่นรับลมอยู่ริมหาดทรายในยามค่ำคืน สายลมพัดโชยหอบเอากลิ่นอายของน้ำทะเลเข้ามาปะทะผิวกายเบาๆ ฝ่ามือหนาจับมือบางของผู้หญิงอันเป็นที่รักไว้แน่นสอดประสานนิ้วกันไว้ เหมือนต้องการสื่อสารให้เจ้าของมือได้ล่วงรู้ว่าเขาจะไม่มีวันปล่อยมือคู่นี้ให้หลุดลอยไปไหนอีก
“หนาวมั้ย” เอ่ยถามออกมาด้วยน้ำเสียงทุ้มน่าฟังเต็มไปด้วยความเป็นห่วง
“ไม่หนาวค่ะ พี่ธีร์ล่ะคะหนาวมั้ย” เอ่ยถามออกมาด้วยความเป็นห่วงไม่ต่างกัน ธนัตถ์ยกมือขึ้นมาลูบศีรษะหญิงสาวด้วยความรักปนเอ็นดู
“ถ้าหนาวจะให้กอดมั้ย”
“ชาเคยขัดใจพี่ธีร์ได้ด้วยเหรอคะ”
“ได้สิครับ ต่อไปนี้ถ้าชาบอกว่าไม่ก็คือไม่ถ้าบอกว่าได้ก็คือได้ พี่ตามใจชาทุกอย่าง” นิชาอมยิ้มหรี่ตามองคนตรงหน้าอย่างไม่อยากจะเชื่อหูตัวเองผู้ชายอย่างธนัตถ์เนี่ยนะจะมายอมคนอย่างเธอ
“มาแปลกนะคะวันนี้”
“แปลกตรงไหน ไม่เห็นจะแปลกเล
