ผืนน้ำกว้างใหญ่สีฟ้าครามยาวไกลสุดลูกหูลูกตาทอแสงระยิบระยับยามถูกแสงแดดสาดส่องเข้ามากระทบดั่งมีคนนำกากเพชรมาโรยไว้อย่างไรอย่างนั้น พระอาทิตย์ดวงโตที่ทอแสงมาสตลอดทั้งวันค่อยๆเคลื่อนตัวลงต่ำทีละนิด ฝูงนกที่ออกไปหากินพากันโบยบินกลับเข้าสู่รัง บริเวณชายหาดมีเด็กชายหญิงคู่หนึ่งกำลังเล่นน้ำกันอย่างสนุกสนานเสียงหัวเราะดังขึ้นเป็นระยะๆไม่ขาดสายร่วมชั่วโมง
“ริสา ธาม มะม้าว่าพอได้แล้วนะคะ เดี๋ยวไม่สบายค่ะ” เสียงเรียกของผู้เป็นแม่ร้องดังขึ้นหลังจากที่ปล่อยให้ลูกทั้งสองคนเล่นน้ำมาร่วมชั่วโมง ริสาและธามในชุดว่ายน้ำหันมามองผู้เป็นแม่พร้อมกับพากันวิ่งเข้ามาหามะม้าของตัวเองที่ยืนอยู่ไม่ไกลนัก
“อีกนิดได้มั้ยครับมะม้า น้องธามสนุกมากเลยครับ"
”นะคะมะม้า” เสียงลูกทั้งสองคนเอ่ยอ้อนด้วยความเสียดายหากจะต้องเลิกเล่นน้ำทะเลในตอนนี้ นิชามองลูกทั้งสองคนอย่างชั่งใจอยากจะให้เล่นต่อก็กลัวจะเป็นไข้ขึ้นมากอีก อีกอย่างลู
