บทที่27

1879 คำ

(อิมเมจน้องเอยจ้า) สัญญาย่อมเป็นสัญญาในเมื่อรับปากว่าวันนี้จะยอมเป็นทาสรับใช้เพื่อนสาวแล้วเตอร์ก็ต้องทำให้ดีที่สุด ร่างสูงในเสื้อยืดสีขาวกับกางเกงยีนส์ขายาวขาดเข่าเซอร์ๆ สวมทับด้วยเสื้อแจ็คเก๊ตยีนส์ เดินตามร่างบางที่อยู่ในชุดที่ไม่ต่างกันมากนักหรือจะเรียกว่าเหมือนกันเลยก็ว่าได้ เพราะถูกชายหนุ่มบังคับให้ใส่ ด้วยเหตุผลที่ว่าอยากให้เพื่อนแต่งตัวเหมือนกัน “นี่คุณนายจะเดินอีกนานมั้ย จะซื้ออีกเยอะหรือเปล่าเนี่ย จะไม่มีมือถือของให้แล้วนะ” เตอร์เอ่ยขึ้นในขณะที่เดินตามหลังเพื่อนสาวไปเรื่อยๆ คนถูกถามหยุดเดินหันมาเลิกคิ้วมองหน้าเพื่อนชายก่อนจะยักไหล่ให้อย่างไม่สนใจในคำพูดนั้น ช่วยไม่ได้ก็อยากบอกเองนี่น่าว่าวันนี้จะยอมมาเป็นเบ้ “คนเป็นเบ้มีสิทธิ์ต่อรองด้วยเหรอคะคุณธนาธิป ไม่ให้จ่ายเงินให้ด้วยก็ดีเท่าไหร่แล้ว” “ครับ คุณนายครับ แล้วนี่ไม่ทราบว่าคุณนายจะไปไหนต่ออีกมั้ยครับ ผมจะได้เอาของไปเก็บที่รถก่อ

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม