(ต่อจากตอนที่แล้ว)
เสร็จสิ้นการทัวร์สถาบันสอนว่ายน้ำ พร้อมนัดหมายตารางเรียนเรียบร้อยก็ถึงเวลากลับ ปรวีร์ยังคงตามติดเป็นเงาเช่นเคย สองแฝดถูกจัดวางบนรถเรียบร้อยก็ถึงเวลาออกเดินทาง แต่คราวนี้ฝนแก้วไม่ยอมอีกต่อไปเธอแย่งกุญแจมาได้ก็เข้าไปนั่งหลังพวงมาลัยพร้อมสตาร์ตรถทันที ปรวีร์หน้ายู่หัวเสียที่พลาดท่าให้เธอฉวยกุญแจรถไปจนได้
ฝนแก้วพาพาหนะลูกรักออกไปตามเส้นทางโดยไม่พูดไม่จาอะไร บรรยากาศค่อนข้างอึดอัด เธอจึงทำลายด้วยการเปิดเพลงเด็กกล่อมเจ้าตัวเล็ก ในขณะที่ปรวีร์จับจ้องเสี้ยวหน้าหญิงสาวไม่วางตา ฝนแก้วพยายามไม่สนใจแต่นานไปก็น่ารำคาญ
“เก็บตาไว้ดูอย่างอื่นบ้างเถอะค่ะ หรือไม่ก็หลับไปเลย ว่าแต่จะให้ไปส่งที่ไหนคะ บ้านคุณป้า โรงพยาบาล หรือที่ทำงาน”
“ไม่ไปไหนทั้งนั้น ไปกับเธอล่ะกัน”
“งั้นก็ลงมันข้างทางนี่แหละ”
“อะๆ กลับบ้านก็ได้ เพนต์เฮาส์ที่เดิมน่ะจำทางได้ไหม” ปรวีร์จำใจยอมเมื่อหญิงสาวเป
