พวกเขาทานข้าวกันอย่างเอร็ดอร่อย หมดเกลี้ยงทุกเมนูแม้กระทั่งข้าวสวย สมคำร่ำลือ
"สุดยอดเลยฝันหวาน อร่อยมาก" บาร์รอนยกโป้งให้ อร่อยขนาดนี้เขาคงต้องหาเวลามาเยี่ยมเพื่อนบ่อยๆ แล้วสิ
"ถ้าได้กินแบบนี้ทุกวัน สงสัยต้องเลิกทำอาชีพนี้แล้ว" ยองวอนลูบท้อง รู้สึกอิ่มมาก พรุ่งนี้เขาต้องออกกำลังกายอย่างหนัก
"แดกหมดแล้วก็เชิญกลับ" อีคอนผายมือเชิญ
"พวกกูบอกจะนอนที่นี่ไง" แทซันบอก
"มึงด้วย?" อีคอนมองแทซันอย่างแปลกใจ ยองวอนกับบาร์รอนเขาพอเข้าใจได้ แต่แทซันมีเมียแล้ว แถมติดเมียมากด้วย นอกเสียจาก....
"เมียมันหนีเที่ยว" บาร์รอนเฉลย
"ถึงว่ามาให้กูเห็นหน้าได้" อีคอนกระตุกยิ้มมุมปากอย่างชอบใจ
"พูดมาก! " แทซันทำหน้าเซ็ง เดินกลับไปที่ห้องนั่งเล่น เปิดเกมเล่นต่อไม่สนใจใคร
"พี่เก็บช่วย" ยองวอนเห็นฝันหวานเก็บโต๊ะก็เสนอตัว ทำให้อีคอนไม่ชอบใจ
"อยากเก็บก็เก็บไปเลย ไปลูกหมา" อีคอนบอกยองวอน แล้วคว้ามือเล็กที่กำลังเ
