“วางใจได้ครับ ไม่มีข้อผิดพลาดแน่นอน พวกคุณก็เตรียมตัวต้อนรับชีวิตใหม่ได้เลยครับ หึๆ…”
เมิ่งเฟยดูสีหน้าของทุกคนออก ก็ไม่ได้อธิบายอะไรมาก เขาเอ่ยพลางเดินออกมาจากห้องนอน ทุกคนเห็นดังนั้น จึงตามเมิ่งเฟยออกไปทีละคน มีเพียงลูกชายคนรองที่ยังอยู่ในห้องนอน และนั่งอยู่ข้างๆ ภรรยาของตน
“คุณเห็นไหม ฉันก็บอกแล้ว เสี่ยวเฟยไม่ใช่คนธรรมดา โรคที่รักษาไม่หายมาตั้งนาน ไม่ถึงหนึ่งเดือนเขาก็รักษาหายแล้ว เก่งจริงๆ เก่งอย่างแท้จริง! เหล่าเจียงอ่า คุณก็รออุ้มหลานชายได้เลย ถึงตอนนั้นต้องจัดโต๊ะจัดเลี้ยงอย่างดีนะ ต้องขอบคุณเสี่ยวเฟยดีๆ ฮ่าๆ…”
ประธานหวังที่นั่งอยู่บนโซฟา เขาอดไม่ได้ที่จะหัวเราะ ประธานเจียงก็เช่นกัน หลังจากพยักหน้าเห็นด้วย ก็รินชาให้เมิ่งเฟยถ้วยหนึ่ง “หมอเทวดาเมิ่ง ขอบคุณจริงๆ! ใช่สิ ฉันถามหน่อย ไม่ใช่ว่าไม่เชื่อคุณนะ แค่ถามเฉยๆ หลังจากนี้ยังต้องคอยระวังอะไรหรือเปล่า? นี่คือหายแล้วจริงๆ เหรอ?”
อั
