“อ้าปากสิ… ผมป้อน”
นับดาวทำตามโดยไม่อิดออด รับส้มเข้าปากจากปลายนิ้วของเขา ใจเธอดันเต้นแรงอย่างห้ามไม่อยู่
“หวานรึเปล่า”
“หวานมากค่ะ” เธอตอบเบาๆ
เขาไม่หยุดป้อน ทั้งถามทั้งยิ้มอย่างเอาใจ
“รีบหายนะ… คุณไม่ได้ทำหน้าที่มาหลายวันแล้ว”
นับดาวขมวดคิ้ว หันไปมองค้อนเขาอย่างไม่จริงจัง
“คุณมันหื่น ฉันป่วยแท้ๆ ยังจะคิดเรื่องบนเตียงอีกเหรอคะ”
“หึ… หื่นอะไรกันล่ะ” เขายิ้มขำ
“ผมจ้างคุณมาเพื่อเรื่องนี้โดยเฉพาะ จะให้ผมไม่คิดได้ไง”
คำพูดที่เขาคิดว่าแค่หยอกกลับทำให้หัวใจเธอสะดุด นับดาวเงียบลงทันที
‘ใช่สิ… ที่ดูแลดีขนาดนี้ คงกลัวเธอไม่หายแล้วกลับไปทำหน้าที่ไม่ได้’ เธอได้แต่คิดในใจ แต่ก็ไม่ได้พูดอะไรต่อ
“ฉันอิ่มแล้วค่ะ ขอตัวพักผ่อนนะคะ”
เธอรีบเคี้ยวส้มแล้วล้มตัวลงนอน ตะแคงหันหลังให้เขา ไม่อยากให้เห็นแววตาเศร้าที่ซ่อนอยู่
ฮันเตอร์มองเธออย่างสงสัย คิ้วเข้มขมวดเข้าหากัน ‘อยู่ๆก็อารมณ์เปลี่ยน… หรือเป
