ภูผาเองก็ไม่ได้แปลกใจอะไรที่ถูกลูกน้องของพ่อมีนารุมกระทืบ ถ้าเขามีลูกสาวเขาก็คงหวงเหมือนกับพ่อของมีนาเช่นกัน “คุณพ่อคะ” “ไม่ต้องพูดเลยนะมีนา” ตอนนี้ทุกคนรวมตัวกันอยู่ที่ห้องโถงบ้านของมีนา ภายในบ้านถูกจัดแต่งอย่างสวยงามเป็นเครื่องยืนยันฐานะทางบ้านของมีนาได้เป็นอย่างดี สิ่งที่ภูผาสงสัยในตัวของมีนาได้กระจ่างขึ้นเพราะเขาสงสัยมาตลอดว่าผิวพรรณอย่างมีนา รวมถึงรสนิยมของเธอ ไม่น่าจะลำบากอย่างที่เคยเห็นแต่เธอก็มักเลี่ยงตอบคำถามข้อนี้ของเขาอยู่เสมอ “ผมขอขมาคุณพ่อกับคุณแม่น้องด้วย ที่ล่วงเกินน้องแต่ผมพร้อมรับผิดชอบทุกอย่างครับ” ภูผายกมือขึ้นไหว้พ่อกับแม่ของมีนาด้วยความนอบน้อม ทำให้มีนาที่เห็นถึงกับปลื้มใจที่เธอเคยได้สั่งสอนเขามา “แล้วถ้าฉันไม่อนุญาตให้นายคบกับลูกสาวฉันล่ะ” “ผมก็จะคบครับต่อให้คุณพ่อจะพาคนมารุมกระทืบผมอีก ผมก็จะไม่เปลี่ยนใจไปจากลูกสาวของคุณพ่อครับ” คำพูดของภูผาทำให้มีนาถึงกับน้ำต