“เชี้ย!!ไอ้ภูผาทำไมปิดไฟหมดเลยวะ” ทั้งสามคนมุ่งหน้าไปยังคาเฟ่ตามจีพีเอสที่ติดตามตัวของมีนาปักหมุดเอาไว้และตอนนี้ก็ยังไม่มีการเคลื่อนไหวแต่อย่างใด
“มัวรึเปล่าวะ ไฟปิดหมด”
“ไม่หรอก”
“เฮ้ย!!นั้นน้องมีนากับใครวะ?” ตาคมจ้องมองไปยังภาพตรงหน้า มีนากับชายหนุ่มหน้าตาดีเดินเข้าไปในร้านพร้อมกัน มือหนากำหมัดแน่นเหมือนเห็นภาพตรงหน้า รอยยิ้มที่มีหน้ายิ้มให้กับผู้ชายตรงหน้าทำให้ใจของเขาเจ็บแปลบ
“ไอ้ภูผา มึงใจเย็น มันอาจจะไม่เป็นอย่างที่มึงคิดก็ได้”
“ก็ไม่ได้โง่ขนาดนั้น” ร่างสูงเดินเข้าไปภายในร้านที่ปิดไฟสนิทด้วยความร้อนรนใจ เขาค่อย ๆ เปิดประตูเข้าไปภายในร้านคาเฟ่ที่มืดสนิทพร้อมกับหัวใจที่บีบรัดกันแน่น
“เชี้ย!!อะไรวะ?” ร่างสูงเดินเข้าไปภายในร้านเขาเผลอหยิบอะไรบางอย่างเสียงดังเหมือนเสียงลูกโป่งแตก ตามด้วยเสียงเพลงวันเกิดดังขึ้น
ภาพตรงหน้าทำให้ภูผาชะงักไป อารมณ์โมโหและใจที่ร้อนรนค่อย ๆ ลดลง เมื่อเห็น
