“หนู เฮียว่าเสื้อมันรัดไปรึเปล่า เย็นนี้เฮียจะพาไปซื้อใหม่” เสียงเข้มของภูผาดังขึ้นแต่เช้า เมื่อเห็นเสื้อนักศึกษาของมีนา เห็นสัดส่วนของคนตัวเล็กมากขึ้น
“ไม่รัดนี่คะ หนูใส่ได้พอดีตัว”
“ซื้อตัวใหญ่มาใส่ดีกว่า ดูสิ กระดุมแทบปริอยู่แล้ว”
“แต่เฮีย ใส่ตัวใหญ่แล้วมันเทอะทะ ไปกันได้แล้วค่ะเดี๋ยวหนูสาย” ร่างบางเดินไปคว้าแขนแกร่งอย่างออดอ้อนเพื่อหวังให้คนตัวโตคลายอารมณ์หัวร้อนได้บ้าง
ร่างสูงเดินตามเมียเด็กออกจากห้อง ใบหน้าบึ้งตึงเมื่อเห็นว่าคนตัวเล็กไม่เชื่อฟังคำสั่งของเขา ยิ่งโตเมียของเขายิ่งสวย ทำให้มีแต่หนุ่ม ๆ มาตามจีบทั้ง ๆ ที่รู้ว่าเขาไปรับไปส่งเธอทุกวัน แต่ก็ไม่วายมีคนไดเรคไอจีมาจีบไม่ขาดสาย
“เฮียจะหงุดหงิดไปทำไม ยังไงหนูก็แค่ของเฮียแค่คนเดียว”
“ก็เฮียไม่ชอบให้ผู้ชายมองเมียตัวเอง”
“เฮียอย่าเป็นคนแก่ขี้บ่นได้ปะคะ” มีนาเริ่มโมโหกับคนภูผา นับวันยิ่งเหมือนเด็กเอาแต่ใจมากขึ้นทุกวันจนบางครั้
