ที่บาร์เล็กๆ สไตล์คันทรี่ร้านเดิมที่คริสต็อฟกับโฌแอ็ลนัดเจอบ่อยๆ สองหนุ่มจับจองพื้นที่ตรงเคาน์เตอร์บาร์และในมือของพวกเขาต่างมีเครื่องดื่มสีใสดีกรีแรงพอสมควร
“คุณราฟให้คนเช็คของในคลังอาวุธแล้วนะ”
“ถามจริง” โฌแอ็ลถึงกับหน้าตาตื่นเมื่อคริสต็อฟบอกแบบนั้น
“ฉันไม่ได้พูดเล่น นายว่า เราสองคนควรจัดการเรื่องนี้ยังไงดีวะ” คริสต็อฟถามอย่างขอความเห็น โฌแอ็ลมองหน้าเพื่อนอยู่ครู่หนึ่งก่อนจะส่ายหน้า
“คิดอะไรไม่ออกทั้งนั้นแหละโว้ย คุณยูแน็สก็นะ ผู้หญิงมีเป็นล้านๆ คน ทำไมต้องสนใจคนของคุณราฟด้วยก็ไม่รู้”
“นายก็รู้เหตุผลดีอยู่แล้วว่าทำไม”
“แต่คนนี้ฉันว่าคุณยูแน็สดูจริงจังมากเลยนะ ฉันเห็นตามเฝ้ามาตั้งหลายอาทิตย์ แล้วนี่ก็ไปห้องเสื้อเลอโบทุกวัน ฉันห้ามก็ไม่ฟัง ฉันนี่ยกมือกุมขมับแล้ว แถมยังทำตัวเหมือนคนกำลังตกหลุมรักเลยว่ะ”
“ฉิบหายเลยนะแบบนั้น”
“ก็เออดิ ตั้งแต่ตามดูผู้หญิงของคุณราฟคุณยูแน็สก็ไม่ได้ยุ่งกั
