“ตื่นแล้วเหรอ ฉันก็หลงคิดว่าเธอซ้อมตายซะอีก” เสียงทุ้มถามแต่สายตายังไม่ลดละจากเอกสารที่ถือเข้ามาด้วย ที่เขาเข้ามานั่งรอให้หญิงสาวตื่นมาได้สักพัก “ตกใจหมดเลยค่ะ” ร่างเล็กสะดุ้งตกใจจึงเด้งตัวลุกขึ้นนั่ง และไม่รู้เลยว่าเธอไม่ได้สวมใส่เสื้อผ้า ทั้งที่ก่อนนอนเธอยังใส่ชุดนอนอยู่เลย “เป็นเพราะเธอยังเด็กเหรอนมเธอถึงดูเด้งน่าบีบขนาดนั้น” เสียงเจ้าเล่ห์ถาม แต่สายตากลับน่ากลัวจับจ้องมาทางหญิงสาวนิ่ง “ยะ อย่ามองนะ หนูจะไปอาบน้ำ” หน้าเธอแดงแปร๊ดและรีบลุกขึ้นแต่กลับไม่มีอะไรมาคลุมตัวเลย สภาพเธอเป็นแบบนี้ต้องเป็นเพราะเขาแน่ ๆ “ฉันเห็นมาตั้งสองครั้งแล้ว เธอจะอายอะไร” ร่างเล็กหยุดเดินเมื่อผ้านวมเธอถูกฝ่าเท้าของมาเฟียเอาแต่ใจเหยียบเอาไว้ และกอดอกมองมาทางเธอนิ่ง ด้วยความสูงที่เธอสูงแค่หน้าอกของเขาจึงต้องแหงนหน้ามอง “หนูไม่ใช่เด็กแก่แดดนะ ที่จะต้องก้านโลก” เธอเถียงกลับและมือกำชับผ้านวมกอดไว้แน่น เมื่อมื