"แด๊ดดี้รอตรงนี้ก่อนนะคะเดี๋ยวพลอยมา"
พลอยไพลินหันมาบอกเรย์ด้วยใบหน้าที่โมโหและเกรี้ยวกราด ขาเรียวเล็กสาวเท้าเดินเข้าไปหาชายหญิงคู่หนึ่งที่เดินควงแขนสวีตหวานกัน นี่มันกล้าสวมเขาให้แม่เธออย่างนั้นเหรอ ยิ่งคิดก็ยิ่งโมโหก่อนที่มือบางจะกระชากผู้ชายคนนั้นให้หันกลับมา พร้อมกับสะบัดฝ่ามือใส่ใบหน้าไอ้คนสารเลวนั้นอย่างแรง
เพียะ
ใบหน้าของชยุตหันไปตามแรงสะบัดของฝ่ามือด้วยความตกใจ เพราะอยู่ ๆ ก็โดนตบโดยไม่ทันตั้งตัว ส่วนผู้หญิงที่อยู่ข้างกายรีบเข้าไปจับใบหน้าของคนรักด้วยความเป็นห่วงทันที พลอยไพลินตัวสั่นเทิ้มด้วยความโกรธ เพราะการกระทำที่เป็นห่วงเป็นใยของทั้งสองคน มันฟ้องอย่างชัดเจนว่าทั้งคู่เป็นอะไรกัน
"ไอ้ผู้ชายสารเลว กล้ามากนะที่มาสวมเขาให้แม่กู"
เมื่อชยุตหันหน้ามาพลอยไพลินก็ไม่รอช้าที่จะตะคอกด่าเสียงดังลั่นห้าง โดยที่เธอไม่ได้แคร์สายตาของผู้คนรอบข้าง ที่ต่างพากันหยุดเดินแล้วมองเหตุการณ์ที่กำลั
