รถหรูขับไปบนถนนมุ่งหน้าสู่ใจกลางเมืองด้วยความเร็วเกินกว่ากฏหมายกำหนด ภายในรถมีเพียงเสียงลมจากเครื่องปรับอากาศเท่านั้น
อัญญาหลับไปแล้วเหลือเพียงเพทายนั่งเป็นหมอนให้ให้ภรรยาสาวได้อิงซบ ดีแค่ไหนที่เธอกลับมาอย่างปลอดภัย ต่อไปนี้จะไม่ยอมให้เธอได้ออกมาทำอะไรแบบนี้อีก 'ห้ามได้มั้ยวะ?'
"หนูถึงบ้านเราแล้วครับ" เพทายเอ่ยเรียก มือหนาสะกิดที่แขนเรียวเล็กเพื่อปลุกให้เธอตื่น
"อื้อ..ถึงแล้วหรอคะ" ร่างบางดันตัวนั่งหลังตรง ยกแขนทั้งสองข้างขึ้นบิดขี้เกียจไล่ความเมื่อยล้า การกระทำนั้นของเธอ ทำชายกระโปรงร่นขึ้นสูงเผยให้เห็นหน้าขาขาวเนียน ทำเพทายรีบตะครุบปิดไว้แทบไม่ทัน
"ไอ้เรนมึงมองอะไร?"
"ปะเปล่าครับนาย ขาขาวแบบนั้นผมไม่ได้มองเลยซักนิด"
"ไอ้สัสเรน!!!" เพทายตวาดลั่นด้วยความโกรธ ไอ้เวร!ไม่ได้มองแต่เสือกรู้ดีว่าขาว
"เฮียพอเถอะค่ะ เข้าบ้านได้แล้วหนูอยากอาบน้ำ"เป็นอัญญาที่ต้องเอ่ยห้าม ไม่อย่างนั้นคงไม่ได
