นั่งดื่มต่อซักพักใบหน้าคมเข้มของเสี่ยหมื่นลี้แดงก่ำ ด้วยฤทธิ์ของแอลกอฮอล์ผิดกับร่างบางที่นั่งนิ่งไม่ไหวติ่ง เพราะเธอดื่มไม่ถึงสามแก้วด้วยซ้ำ แต่ก็ต้องแกล้งพูดลิ้นรัว ราวกับว่าเธอนั่นเมามาก
"เสี่ยขาา~หมดแก้วนี้ญาญ่าพอแล้วนะคะ เมาไม่ไหวแล้วค่ะ"เสียงหวานเอ่ยบอกเ้วยท่าทีออดอ้อน
"ก็ได้..งั้นเราไปต่อที่อื่นด้วยกันดีมั้ย"
"ดีที่สุดค่ะ"
จบคำ เสี่ยใหญ่รุ่นพ่อ ยกแก้วเหล้าขึ้นกระดกรวดเดียวหมด ก่อนจะวางแก้วลงบนโต๊ะเต็มแรงจนเกิดเสียงดัง ด้วยความเมามายจึงยั้งมือไม่อยู่
หมื่นลี้ลุกขึ้นยืนเต็มความสูงพร้อมกับร่างบางระหงข้างกาย แขนแกร่งมีริ้วรอยตามวัยโอบเอวบางเดินเคียงข้างออกไปหน้าเลานจ์ เพื่อขึ้นรถหรูที่ลูกน้องคนสนิทขับมาจอดรอ
"เสี่ยเราจะไปต่อที่ไหนกันดีคะ"
"โรงแรมหรูๆดีมั้ย"
"ก็ต้องดีสิคะ ไปกับเสี่ยที่ไหนก็ได้ค่ะ"
"ปากหวานจังนะ...อยากรู้นักเวลาอยู่ใต้ร่างเสี่ยจะเสียงหวานแบบนี้รึเปล่า"
"หึหึ ญ
