‘ก็ไม่รู้จะเปลี่ยนไปทำไม’
สิ้นสุดประโยคสุดคลาสิคของพี่ทามฉันก็นิ่งไปพักใหญ่ นิ่งไปโดยที่หัวใจกำลังเต้นโครมครามกันอย่างเอาเป็นเอาตาย
ใช่ ถึงภายนอกฉันจะนิ่งแต่หัวใจฉันมันกลับไม่นิ่งเอาเลย และในขณะที่ฉันกำลังสบตาแสนมีเสน่ห์ดวงนั้นของพี่ทาม จู่ ๆ ก็ไม่รู้เกิดอะไรขึ้นกับฉัน
จุ๊บ!
ฉันไม่รู้ว่าใบหน้าของตัวเองขยับเข้าใกล้พี่ทามตอนไหน และไม่รู้ว่าจู่ ๆ ปากของฉันจูบกับปากพี่ทามตอนไหน
...รู้ตัวอีกทีก็ตอนที่พี่ทามยกตัวฉันขึ้นไปนั่งบนตักของเขาแล้วสอดมือใหญ่เข้าตรงบริเวณใต้ท้ายทอยของฉันแล้วจูบปากฉันซ้ำอีกครั้ง
ฉันไม่รู้ว่าไอ้ความรู้สึกและหัวใจที่กำลังเต้นอยู่ตอนนี้มันคืออะไร ไม่รู้ว่าทำไมคราวนี้มันถึงได้เต้นโครมครามขนาดนี้
แต่...ฉันชอบจูบตอนนี้ของพี่ทามนะ ฉันชอบจูบที่ละมุนแบบนี้ของพี่ทาม
...ชอบที่พี่ทามจูบฉันเบาๆ และเคลื่อนมือใหญ่มาประคองใบหน้าของฉันแล้วสัมผัสกับแก้มของฉันอย่างเบามือ
จ๊วบ!
พี่
